Ο "Γειτονας" Μου

παρτ10

"Εμμ..πριν στο ασανσέρ κατάλαβα ότι είσαι καινούρια και απλά σου συστηθικα αλλά ξεχάστηκα ότι μιλούσα στο κινητό..συγνωμη"

"Δεν πειράζει..εμμ..Δημήτρη?"

"Ναι..Χριστίνα?"

"Μμμ..." καθώς σκεφτόμουν τι να κάνει τώρα ο Ιωάννης..

"Με συγχωρείς λίγο θα κάνω ένα τηλεφώνημα και θα έρθω..σε ενοχλεί?"

"Εμμ..Όχι πηγενε εγώ θα σε περιμένω..μπορώ να ανοίξω τηλεωραση να χαζέψω...και από τι βλέπω έχεις πάρα πολύ ωραία η τηλεωραση.."

"Βέβαια..Σαν Τι σπίτι σου αν πιάσεις ελάχιστα εκεί στα ντουλάπια πολλά πράγματα.."

"Κκ" ήταν το μόνο που άκουγα να λέει ενώ απομακρινομουν...

Έστειλα μήνυμα στον Ιωάννη..

*Ιωάννη είναι ωραία εδώ...Είμαι καλά και πριν 5 λεπτά έφαγα..έχω γνωρίσει και τους γείτονες..Είναι ωραία..Μου αρέσει...και η μαμά έχει γεμίσει όλες τις ντουλάπες άσε..*

Του το έστειλα περίμενα αλλά δεν απαντησε Έτσι αποφάσισα να τον πάρω τηλέφωνο..
Το σήκωσε και άρχισα να του λέω..

"Μωρό μου γιατί δεν απαντάς στα μηνυ-" πηγα Να πω αλλά άκουσα φωνές από μέσα και Να λένε 《μωρό μου έλα δεν τελειώσαμε παράτα την άλλη και έλα σε εμένα...αντε》

Εκείνη την στιγμή μίλησε το κάθαρμα ο Μάλαμας...Δεν άντεξα άλλο...άρχισα να σιγοκλαιω

"Μωρο μου..Δεν είναι αυτό που ακου-" πηγε Να ολοκληρώσει αλλά του το έκλεισα ήθελα να κλάψω αλλά θυμήθηκα ότι μέσα είνΑι ο Δημήτρης!

Με είδε με πρυσμενα ματια και γρήγορα ήρθε προς το μέρος μου.
Με πήρε αγκαλιά και Τον πήρα και εγώ και τον εσφυξα...αυτη η αγκαλιά ήταν ότι πρέπει για εμένα...

"Χριστίνα μου τι έπαθες?"

"Τίποτα απλά στεναχωρήθηκα που δεν μου απαντησε ο Ιωάννης.."

"Ποιος είναι αυτός?"

"Ο πρώην μμ.."

"Και στεναχωριέσαι γι'αυτό ρε Κουτί?"

"Ναι..και απλά αν μπορούσες να με αφήσεις μόνη.."

"Ότι θες Χριστινακι μου, αλλά να ξέρεις αν θες κάτι ειμαι ακριβώς από πάνω και θα σου γράψω το κινητό σε ένα χαρτί για να με πάρει τηλέφωνο και όποτε νιώσει καλύτερα πάρε με τηλέφωνο να το συζητήσουμε ντάξει?"

Του εγνεψα θετικά..Τον άφησα από την αγκαλιά και πήγε να φύγει αλλά είδε ένα στυλό και ένα μπλοκάκι πάνω στο τραπεζάκι δίπλα από την πόρτα και έγραψε το κινητό του..

"Ευχαριστω"

"Μην λες Ευχαριστώ..θα μπορούσα να το άνω στο οποιονδήποτε..."

Στον οποιοδήποτε...Στο οποιοδήποτε...Δηλαδή δεν νιώθει τίποτα για εσένα... φωνούλα σκάσε δεν με νοιάζει...Τώρα θέλω μόνο να κλάψω στην κρεβαταρα μου...Καλά αλλά θα επιστρέψω σύντομα.. Καλά αλλά να ξέρεις θα σε φωνάζω με το όνομα που δεν μου ταιριάζει αν μμ χαρακτήρας...Βίβιαν..
Όχι Βίβιαν σε παρακαλώ θα προτιμούσα αφροξυλανθη...σε παρακαλώ σκάσε ότι θέλω θα κάνω...έλεος θεέ μου μιλάω μόνη μου...πάω να δω το χαρτάκι με τον αριθμό του και βλέπω ότι είχε γράψει τον αριθμό του το όνομα του και από κάτω μια καρδούλα..αωω μωλε το γλυκό μου..θα τον πάρω αύριο...Τώρα πάω να κλάψω την μοιρα μου σε θρίλερ πατατάκια και κλάμα...Ναι όταν στεναχωριέμαι βλέπω θρίλερ γιατί φοβάμαι και κλαίω επειδή δεν είναι κανείς δίπλα μου..:( εντΆξει ο καθένας με τα γούστα του... Ναι αλλά εσύ είσαι ξεχωριστή Βίβιαν σκασμό εσύ εκεί μέσα...θα κλάψεις και εσύ μαζί μου...