Sustum...
Uslanmaz dedigin,bu yürekte uslandı.Bakkk...
Boşuna yorma kendini,
Suss yorulma,anlatmaya çalışma bana,
Artık anlattıgın,yalan masalları dinlemicem.
Gerçek ortada,bile bile mi inkar edeyim.
Senin gibi
Hayal dedigin ne ki,elbet yetmeyecek.
Elbet bu yaşayışın sonu var.
Bu yolların,bir bitişi.
Şimdi ben bu yolların birindeyim.
Karanlık ve sisli,ne önümü ne de yürüdügüm yolu görüyorum.
Sanırım dikenli bir yol
Yürürken acı çekiyorum,ayaklarım sızlıyor.
Kenarlardada dikenli çalılıklar var,
Göremiyorum ama hissediyorum.
Nerden mi?
Dikenleri saplanıyor,kollarıma.
Yürürken canım yanıyor işte.
Hiçbir ses yok.
Iniltilerim kaplıyor geceyi,
Sakın"Peki o acılara rağmen hiç mi ağlamıyorsun?"diye sorma.
Hiç durmuyorum ki,
Hiç durmuyor ki gözyaşlarım...
