siksten

2.1K 115 112
                                    

Baekhyun's

Taeyeon is a good friend.

I didn't know when but these days lagi ko nang kasama si Taeyeon. Kahit kakakilala palang namin, sinabi ko na sa kanya at kwinento ang lahat lahat ng tungkol sa amin Chanyeol.

The good thing is, she didn't judge me. Hindi siya nagsalita habang naiyak ako o nagrereklamo ako, she was just sitting beside me lending her shoulder to me. Ang blank lang din ng expression nya when Im in my bad times.

After crying and sobbing for hours, nililibre nya ako ng noodles or ice cream. I guess that's the way she comforts people. It's effective, I might add. She's cool for me kasi she always comments to the things that got her attention, puro negative pa na nakakatawa naman for me.

For the mean time, nakalimutan ko si Chanyeol at si err-- Lhuve. She lights up the heavy feeling in my boobs, hihi.

She's a good friend, really.

Today, she'll pay me a visit. Agad akong nag-ayos ng sarili ko at agad bumababa. Im planning to bake cookies for her, a thank you gift? Pwede.

I was smiling from ear to ear kasi excited akong lagyan ng lason ang cookies ni Taeyeon-- I mean magkwento kay Taeyeon. Lol, she always buuuurn me kasi. Napakapilospo, err.

Ngunit nawala ang ngiti ko nang makarating akong kusina. Someone's doing some kitchen things and behind her there's another someone whom his arms is wrap around her waist and his chin is on top of her shoulder.

Fuck, a good morning greetings from Chanyeol and Lhuve. I almost forgot, dito na nga pala nakatira si Lhuve.

"Alam mo Chanyeol, specialty ko 'to. Masarap 'to, promise." Lhuve said while doing something with the pan. Chanyeol hummed in response.

"Mas masarap ako dyan." He answers. Hinampas naman siya ni babae sa braso at nagtawanan sila.

Putakte mga bi, ang sakit. Biglang bumalik ulit yung sakit. Akala ko hindi na 'to babalik kasi nailabas ko na, pero nakalimutan ko ata— mahal na mahal ko si Chanyeol.

Nakakairita yung tawanan nila. Yung pagtingin ni Chanyeol sa kanya, pati narin yung pagngiti nya. That should be me, ako dapat ang nandyan. It hurch.

Gusto ko mang umalis ng kusina pero I cant just ditch Taeyeon. Ilang beses na nyang gustong pumunta dito and ilang beses narin akong humindi. Kaya ngayon, hindi ko na 'to hahayaan. Baka magtampo 'yun edi nawalan ako ng free noodles and ice cream.

Pumasok na ako ng kusina at kumuha ng baso. Patuloy parin silang nagtatawanan na parang hindi nila ako napansin dito. Malakas kong pinatong yung baso sa kitchen stool kaya napatingin sila sakin.

"Kung maglalandian lang din kayo, aba wag naman dito sa kusina. Baka mamaya yang niluluto nyo masunog dahil sa kaharutan nyo. Mahirap na," Sabi ko nang hindi natingin at nilagyan ng gatas ang baso ko. Alam kong nakatingin sila sakin pero lamepaks. Ininom ko yung gatas at tumingin sa kanila. "Marami pa namang namamatay ngayon nang dahil sa sunog." Tumingin ako kay Lhuve, nanginginig ang mata nyang nakatingin sakin. "At sana mapaisa ka." Ngumisi ako sa kanya at nag-iwas sya ng tingin.

I want to make her feel that she's not welcome here. That she's just an outsider. To make her feel that she don't belong here. That she's just trespassing my home, my territory, my property.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Feb 13, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Byun Baekhyun's Property [CHANBAEK]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon