BERDEL- (TÖRE 1)

HÜKÜM|1

Bölüm yazdım sonunda... Evet! hayal dünyamı biraz zorlayıp ya neler çıkarbileceğime baktım. Ve güzel şeyler buluşturdum ortaya. Siz bu hikayede Dilçem ile Robin'i okuyacaksınız. Siz bu hikayede dostluk, sevgi, nefret bulacaksınız... En önemlisi ''KARDEŞLİK''. Lütfen okuduysanız vote tuşuna basmayı ve dert görmeyen parmaklarınızla iyi, kötü yorum yapmayı esirgemeyin. Zira kitabımız Dilçem gelin kadar taze :)) Çok konuştum, iyi okumalar..
♡

''Hadi! botan bak yakalanacağız.''

botan ise omuz silkmiş, evin ile tekrar konuşmaya devam etmişti. Sıkıntılı nefesimi sinirli bir şekilde vermiş, etrafı kolaçan etmeye geri dönmüştüm. Ah ulan!bir yakalansak yemin ediyorum kan çıkar. En sonunda botan işini bitirmiş, yanıma gelmişti.

''Aferim! Abinin hep destekçisi ol delalamın.''

diyerek yanağımdan bir makas almıştı. '' Birkere sen benim ağabeyim olmuyorsun botan. Ben senin ablanım ya mecnun bey.'' botana hep mecnun derdim, sebebi ise evindi.

''Hı hı!'' diyerek odadan çıkmıştı.

''Dilçem!''

adımı duymamla sıçramam bir olmuştu.

''Abine mecnun diyorsunda kendin leylayı aratmıyorsun.''

manalı manalı alttan lafını sokmuştu. Yanına varmış, burnunun ucunu sıkmıştım.

''Hele sen hiç konuşma evin hanım.'' koltuğa yayılmış, üstüne gerinmiştim.

''Hem o benim ağabeyim değil!''

evin kafasını iki yana sallamış, sinirime sinir katmıştı.

''Bu aralar ikiniz gözüme çok batıyorsunuz söyleyeyim.'' evin bana doğru eğilip, yanağıma ıslak bir öpücük kondurmuştu.

''Evinn! Kaç kere diyeceğim ıslak ıslak öpme köpek yavrusu gibi.'' kaşlarımı sinirle çatmış, öfkeli bakışlarımı ona yöneltmiştim. Evin ise omuz silkmişti.

''Sen onu bunu bırakta senin beyaz atlından ne haber?''

yanaklarım al al olmuştu. Evin bunu fark etmiş olmalıki üstüme vardı. ''Dilçem!aa yanakların kızarmış acaba neden?''

bir laf daha edicektiki ağzını kapadım.

'' Sen görümcenle nasıl konuşuyorsun.'' ayaklanıp, dolaba doğru yürümüştüm.

''Evin birdaha sizin arabulucunuz olamam. Haberin ola zaten annemin bir haberi olsa benide öldürür sizi de!''

konuyu değiştirmemi anlamış olacak ki o da ayaklanmıştı. ''Allahın izniyle bitiyor.'' gözleri biran durgunlaştı.

''Ne demek bitiyor?'' odanın kapısı açılmış, içeriye ablam girmişti. '' Ne yapıyorsunuz kızlar?''

ablam gelince hemen konuyu kapattık. Bir kişinin daha başını yakamazdık.

''Hiç. Evinde şimdi eve gidiyordu abla.''

ablamın yüzü düştü.

''Ee daha yeni gelmiştin canım?''

bu duruma hafifçe gülmüştüm. Evin ablamı öpüp, sarıldı.

''Bende çok isterdim kalmayı havin abla fakat annem akşam ezanı okunmadan gel dedi.'' havin tebessüm etti.

''O zaman işler başka canım. Anne dedin mi akan sular durur.'' üçümüz birlikte gülmüştük.

''Tabi terlik veya oklava anne ismiyle eşdeğer vaziyette.''