Stitches//L.H.

Chapter 29

Aaliyah Mendes

Κατέβηκα από το αεροπλάνο. Επιτέλους είχα φτάσει πάλι σπίτι. Τεντώθηκα για να ξεμουδιάσω λίγο, γιατί τόσες ώρες καθόμουν. Αργότερα κάλεσα ένα ταξί. Είπα στο ταξιτζή την διεύθυνση στην οποία θέλω να πάω και ξεκίνησε να οδηγάει. Αν το μαντέψατε ναι δεν είναι η διεύθυνση του σπιτιού μου, αλλά του Luke. Είχα ανάγκη να τον δω. Μου είχε λείψει πάρα πολύ. Το ταξί με άφησε εκεί. Τον πλήρωσα και τον ευχαρίστησα και έφυγε. Ήθελα να του κάνω έκπληξη. Για αυτό και φόρεσα κάτι καυτό. Ήθελα να τον εντυπωσιάσω.
Έφτασα στην εξώπορτα του και χτύπησα. Δεν πήρα απάντηση. Και παρατήρησα κάτι: η πόρτα ήταν ελάχιστα ανοιχτή. Γιατί;
Μπήκα μέσα σιγά σιγά και έκλεισα την πόρτα πίσω μου. Αρχίζω και ψάχνω τον Luke.

Α:LUKE! -καμιά απάντηση πάλι- LUKE!!

Άρχισα να τον ψάχνω σε όλο το σπίτι. Είχα ένα κακό προαίσθημα για αυτό. Δεν μπορεί η πόρτα να είναι τυχαία ανοιχτή.
Όταν πάω να κοιτάξω το τελευταίο δωμάτιο του σπιτιού, δηλαδή την κουζίνα, βλέπω μερικές κηλίδες αίματος που είχαν κατεύθυνση προς την κουζίνα. Ωχ όχι!

Α:LUKE!,φωνάζω πανικόβλητη και τρέχω προς την κουζίνα.

Όμως αυτός που βλέπω δεν είναι ο Luke.

A:Roderick; Ω θεέ μου το χέρι σου! Τι πήγες και έκανες;

Πάω και πιάνω το χέρι του για να το κοιτάξω.

Α:Ρε συ χρειάζεσαι ράμματα.
R:Δεν χρειάζονται. Απλά θα το τυλίξω με πολύ γάζα.
Α:Roderick, είσαι ηλίθιος; Ράμματα χρειάζεσαι. Που υπάρχει βελόνα και κλωστή;
R:Εκεί στο κουτί ιατρικών εργαλείων.

Τα πιάνω. Πρώτα βρέχω το ματωμένο χέρι του στο νερό. Έκανε έναν μορφασμό πόνου. Αφού το στέγνωσα με μια πετσέτα, έπιασα το χέρι του. Το ένιωθα μα ανατριχιάζει. Τον κοίταξα με ένα ύφος απορίας. Δεν ανταπέδωσε. Το μόνο που κατάλαβα ήταν ότι ήταν νευρικός.

Ξεκίνησα να του κάνω ράμματα. Ευτυχώς δεν χρειάστηκαν πολλά. Όταν τελείωσα, το έδεσα με μια γάζα.
Μετά στο μυαλό μου ξαναήρθαν τα προηγούμενα γεγονότα.

Α:Roderick; Τι κάνεις εδώ;
R:Εμ, σε έψαχνα.
Α:Εσύ; Αποκλείεται. Εκείνος σε έστειλε;
R:Ξέρω ότι είναι περίεργη στιγμή και έχεις πολλές απορίες, αλλά μπορείς να μυρίσεις αυτό το μαντήλι και να μου πεις τι μυρωδιά είναι αυτή;
Α:Τι;,τον ρωτάω σοκαρισμένη. Πώς του ήρθε αυτό τώρα;
R:Σε παρακαλώ. Και σου υπόσχομαι ότι θα απαντήσω σε πολλές ερωτήσεις σου.
Α:Καλά.

Πιάνω το μαντήλι και το μυρίζω. Δεν προσδιορίζω ακόμα κάποια μυρωδιά. Το μυρίζω πιο πολύ. Ακόμα πιο πολύ.
Ξαφνικά νιώθω να ζαλίζομαι και να χάνω τις αισθήσεις.
Στο τέλος, όλα μαύρισαν.

Θα έχετε πολλές απορίες. Ποιος στο καλό είναι ο Ροντρικ; Τι έπαθε η ηρωίδα μας; Απαντήσεις στις απορίες σας στο επόμενο κεφάλαιο.

VOTE
COMMENTS