Stitches//L.H.

Chapter 8

Aaliyah Mendes

"Πραγματικά θα ήθελα να μάθω... τι σε βασανίζει τόσο πολύ;"

Αυτή ήταν η ερώτηση που μου έκανε ο Luke. Σε αυτό χλώμιασα. Τι να του απαντούσα; Γιατί οι σκέψεις μου ήταν γελοίες και παιδιάστικες μα σημαντικές για μένα στα τόσα χρόνια.  Κάθε φορά που ήθελα να σκεφτώ, πάντα αυτές οι σκέψεις έτρεχαν στο μυαλό μου. Μακάρι να ήξερες Luke σε ποιον μοιάζεις, αλλά θα με θεωρήσεις τρελή.

L:Aaliyah;
A:Ναι;
L:Είσαι καλά;
Α:Ναι μια χαρά.
L:Είσαι σίγουρη; Έχεις χλωμιάσει. Νιώθεις άρρωστη μήπως; Σε κόλλησα τίποτα;, λέει ο Luke κάπως ανήσυχα.
Αυτό με έκανε να χαμογελάσω για λίγο. Φαίνεται ότι νοιάζεται για μένα...μάλλον!
Α:Luke, ηρέμησε είμαι μια χαρά.
L:Είπα κάτι που σε πείραξε;
Α:Όχι ακριβώς. Απλά..
L:Απλά τι; Διαφώτισέ με.
Α:Με ρώτησες τι σκέφτομαι, σωστά;
L:Ναι.
Α:Αυτές οι σκέψεις που κάνω είναι οι ίδιες που κάνω τα τελευταία 10 χρόνια. Τολμώ να πω ότι είναι γελοίες. Αλλά είναι σημαντικές κάπως για μένα. Έχουν σημασία. Δεν μπορώ να στο αποκαλύψω. Ακόμα..
L:Εντάξει όπως θες.
Α:Ευχαριστώ που το κατανοείς.

Ο Luke έγνεψε και κοίταξε την θέα της πόλης.

L:Έχεις παρατηρήσει τον κόσμο από ψηλά ποτέ;
Α:Όχι.
L:Δες ας πούμε από δω πάνω. Είμαστε στον πιο ψηλό όροφο από όλα τα κτήρια που υπάρχουν στην πόλη. Είναι βράδυ. Έχει μια υπέροχη θέα. Τα φώτα στους δρόμους και των αυτοκινήτων είναι σαν λέιζερ, ακτίνες που θέλουν να σε οδηγήσουν κάπου που μπορεί να είναι μαγευτικά ή κάπου αλλού που να είναι απαίσια. Μοιάζει σαν να θέλουν να τα ανακαλύψεις. Λες και κρύβουν ένα μυστικό. Τα κτήρια είναι απλά στολίδια. Πολλές φορές έχουν την αίσθηση ότι προσπαθούν να σου μιλήσουν, σε παροτρύνουν να κάνεις κάτι, να ανακαλύψεις κάτι.

Όση ώρα τα έλεγε αυτά, είχα μείνει να τον κοιτάζω. Πώς μπορεί να τα λέει τόσο όμορφα, τόσο ελκυστικά; Έβλεπες την ζωντάνια του προσώπου του, τα καταγάλανα μάτια του να λαμπυρίζουν στα φώτα. Φαινόταν μέσα ο ενθουσιασμός, θαυμασμό. Οι τρίχες από το μούσι του τον έκαναν τόσο αναθεματισμένα ελκυστικό. Ο τρόπος που κινούνταν τα άχρωμα χείλη του. Το lip ring του. Όλα αυτά τον έκαναν σέξι. Aaliyah, δεν σου αρέσει. Είσαι κουρασμένοι και είναι αργά το βράδυ. Μην κάνεις καμιά μαλακία.

Ο Luke είχε γυρίσει το κεφάλι του προς τα εμένα. Με κοιτούσε βαθιά. Τα μάτια του ήταν ολόκληρος ο κόσμος του ωκεανού. Εκεί μέσα ήταν ο παράδεισος μα συνάμα και ταυτόχρονα η κόλαση. Άμα αυτά τα μάτια σε κοιτάξουν βαθιά, τότε την πατάς άσχημα. Η απόσταση των προσώπων μας λιγόστευε. Έφερα το χέρι μου στι πηγούνι του. Εκείνος πλησίαζε όλο και πιο πολύ. Δάγκωνε συχνά το lip ring του. Και ξαφνικά η  πόρτα της ταράτσας ανοίγει και μπαίνει μέσα ένας γιατρός. Μας κοιτάει γουρλωμένος.

-Συγνώμη που διακό-.. Dr. Mendes θα σε αναφέρω στην διευθύντρια. Δεν επιτρέπεται η σχέση γιατρού-ασθενούς.
Α:Όχι άκου με. Μας παρεξηγήσες. Δεν ήμασταν έτοιμοι να φιληθούμε. Του εξέταζα τα μάτια. Νόμιζα ότι τα είδα κόκκινα και φοβήθηκα μήπως έχει εσωτερική αιμοραγία, αλλά τα φώτα με πρόδωσαν. Είναι εντάξει ο ασθενής μου.
-Τι κάνει εδώ;
Α:Τον έβγαλα να πάρει λίγο αέρα. Αρκετά κλείστηκε εκεί μέσα. Τώρα θα ετοιμαζόμασταν να επιστρέψουμε στο δωμάτιό του να ξεκουραστεί.
-Εντάξει. Την γλύτωσες.
Α:Καλύτερα να πηγαίνουμε. Καληνύχτα γιατρέ.
-Καληνύχτα Dr. Mendes.

Μαζί με τον Luke κατεβήκαμε στις σκάλες. Πήραμε το καροτσάκι του, κάθισε και τον έσυρα ως το δωμάτιό του.Υπήρχε μια αμηχανία μεταξύ μας. Όταν φτάσαμε στο δωμάτιο του, τον βοήθησα να ξαπλώσει, του έβαλα ορό και έφυγα. Έτσι που ήμουν έτοιμη να φύγω, πιάνει τον καρπό μου. Ένιωσα μια ανατριχίλα. Γυρνάω και τον κοιτάω.

L:Καληνύχτα Aaliyah! Ευχαριστώ για την βόλτα.

Εγώ ανίκανη να του απαντήσω του χαμογέλασα και απόχωρησα.

_________________________________
Wow 593 λέξεις! Τεράστιο κεφάλαιο. Τι κάνετε; Αύριο σχολείο και σκατά. Πως σας φαίνεται; Μην ξεχασετε να τσεκαρετε τις 2 καινούργιες μου ιστορίες αν δεν το έχετε κανει ακόμα.

❤Messages(Nash Grier)
❤Boulevard of broken dreams✨s.m.

VOTE AND COMMENT!!!