Arkamdaki Öyküydü. Onla konuşamıyordum her seferinde aklıma eskiler, bende bıraktıkları geliyordu. Bana okadar şey yaşatmasına rağmen ona karşi sinirlenemiyordum ama bu his alışkanlık hissiydi başka birşey kalmamıştı içimde. Öykü'nün dürtmesiyle. - Neyin var yasin? - Birşeyim yok öykü. - Bende artık bu okuldayım haber vermek istedim. - Bana haber vermek zorunda değilsin derken bahçede bi gürültü koptu. Gene mi ya diye yüzümü ekşittim kavga ediyorlardı bilin bakalım kim? Tabiki Berkeyle, Kaan yalnız bu sefer grup kavgasıydı, bir dakika ya 2'ye bölünmüşler?? Şimdi anlamıştım berke ve kaan kavga ettikleri için kendi arkadaşlarını ayırmışlardı hem de şuan karşı karşıyalardı. Birşeyler yapmam gerekiyordu hemen. Telefondan bizimkilere mesaj attım hepsi geldi hemen, bizimde bu kavgaya dahil olmamız lazımdı, yanlarına gittim. - Gençler sorun ne? - Kaan : Sanane lan!? - Hayırdır kaan götün mü kalktı? Dediğimde berke. - Ne zaman indi ki? Berke'nin lafına baya bi gülmüştüm. Belli oldu Berke'nin yanında durucaktım. Berke bi anda Kaan'a yumruğu geçirdi ve kavga başladı. Herkes birbirine giriyordu ben gözüme Mert'i kestirmiştim, önceden hırsım vardı direk Mert'in üstüne atladım. Kafamı kaldırdığımda bütün okul başımıza toplanmıştı kaan ve grubunun ağzı yüzü kan içinde kalmıştı bu onlara yeter diyerek berkeye seslendim. - Bu kadar yeter berke bırakalım dediğimde tamam dedi. Sanırım iyi ders almışlardı, Berkeler de bizle beraber geldi mekana gittiğimizde sohbet etmeye başladık, her zaman ki gibi hasan. - Ne dövdük bee bebelerii - Aynen laan diyerek atladı adak. - Berke : Siz olmasaydınız bizde de çok hasar olacaktı, teşekkür ederiz. - Önemli değil kaana karşı olan herkesin yanında oluruz dedim. - Bundan sonra en ufak birşey de bizde sizin yanınızdayız. - Sağol berke. Akşama kadar beraber oturduk sonra evlere dağıldık, artık berkelerde bizim yanımızdaydı baya kalabalıklaşmıştık. Yastığa kafamı koyduğumda aklıma gene gizem geldi ne yapacağımı bilmiyordum, acaba kendimi nasıl affettiririm diye düşüyordum.
Uyuyakalmışım, kalktığımda saat 7 olmuştu. Hemen duşa girdim, duş iyi gelmişti hazırlanıp evden çıktım. Okulu hiç sevmeyen ben şimdi keyifli keyifli gidiyorum bir kız hem de sıradan bir kız nasıl bu kadar beni endişelendiriyordu nasıl merak ettiriyordu kendini, resmen yakınımdayken sebebsizce mutlu oluyordum.
Okula vardığımda bahçeye baktım gizem daha gelmemişti bende okul kapısında onu beklemeye başladım. Bu sefer yürüyerek gelmişti, yanımdan geçerken gizem diye seslendim. - Gizem çıkışta biraz vaktini alabilir miyim? - Sebep? - Birşey konuşmak istiyorum. - Tamam. Tamam demişti o kadar hissiz, heyecansız bir şekilde söylemesine rağmen ben genede deli gibi seviniyordum. Çok farklıydı, bambaşka.
Çıkışta kapıda gizemi bekliyordum, gizem geldi. Bugün motorumla gelmiştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Başta yürüyerek gidelim dediysede zorlada olsa ikna ettim, Allah'tan motor hatasıydı yoksa imkansız ikna edemezdim. Beraber motora atladık ve aklımda olan yere sürmeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve gelmiştik huzur kokan yere...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gördüğü zaman ağzı açık kaldı böyle bir yer gördüğü için çok mutlu olmuştu bana dönüp. - Teşekkür ederim yasin, gerçekten. - İstediğin zaman gelebiliriz. - Tamamm. - Ben sana bi anda sarıldığım için özür dilerim, dalğınlığıma geldi kendimi tutamadım. - Önemli değil yasin boşver artık zaten kaçtır özür diliyorsun geçti boşver. - Benim için önemli ben ilk defa birinden özür diliyorum. - Nasıl? Gerçekten mi? - Sen benim kalkanımı kırıyorsun gizem sen yakınımdayken bile ben tuhaf oluyorum neden böyle onuda anlamıyorum. Bir kişi geliyor hiç tanımadığın ama tanıdıklarından daha çok yakın hissettiğin dediğimde çaktırmasada gizemin gözleri parladı. - Yasin ben senden birşey istiyorum. - Tabi ki. - Bana kendini anlat. - Ben deliyim, doluyum. 2 kardeşim var biri abim biri erkek kardeşim abimi en son 10 yaşımda gördüm kardeşim ise 8 yaşında onun 2. Bir abisi olduğundan haberi bile yok, bazı zamanlar mantığımla bazı zamanlar anlık kararlarla karar veririm. Kısacası ben böyleyim, ha bide tatlıyım, sempatiğim ımmm yakışıklıyımda valla benden sana koca olur. Abimi anlattığım yerlerde gözleri hüzünlenirken son cümlelerimi kurarken oda gülmeye başladı bende. Hadi bakalım gizem hanım sen anlat kendini.
- Ankarada yaşıyordum bundan 1 sene önce herşey güzel giderken bir kaza geçirdik abim ve babamı kaybettik derken dolan gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Sonra Antalyaya taşındık, şirketimiz vardı hisselerimizi sattık. Antalyada koleje yazıldım fakat ortamı hiç güzel değildi annemde antalya'yı beğenmediği için buraya Alanya'ya geldik. Annemle beraber yaşıyoruz öyle yani dedi. - Gizem ben yanındayım. - Bunu diyenler hep gidenlerdi yasin. - Gizem ben seni ( devamı reklamlardan sonra heheh )
