KÜÇÜK SIRLAR

SIR 418

Küçüklüğümden beri kendimde hep bir şeyler hissettim. Yani ne bileyim,diğer insanlar gibi değildim. Yaşadıklarım değilde yaşayacaklarım korkuttu beni. Sizin bir insanın yüzüne baktığınız da gördüğünüz onun gözü,burnu falansa benim gördüğüm düşünceleriydi. İnsanların düşündüklerini,yalan söyleyip söylemediklerini anlıyordum. Bu yüzden insanlardan korktum. Emin olun onların gerçek düşüncelerini bilmek sandığınız kadar güzel bir şey değildi. Bana olan bu olayın nedenini öğrenmek için gece gündüz oturup,psikoloji araştırmaları yaptım. Bir gün yine araştırırken kişilik analizi yapmayı öğrendim. Başta birinin analizini yapmak bir kaç haftamı alsa da şu anda görür görmez yapabiliyorum. İnsanların gerçek kişiliklerini öğrenmek beni iyice duygusuz bir yaptı. Güzel duyguların hiç birini yaşamadım. Aşk,sevgi,mutluluk... Bilmiyorum bunları. İnsanlardan uzaklaştıkça kitapların içine girdim. Kitap karakterleriylr ve iç sesimle dost oldum. İşin garip yanı iç sesimin kendi iradesi olması ve benim kitap karakterlerini görebilmem. Onları ben hâyalimde yönetmiyorum. Hepsinin kendi özgür iradesi var. Size de garip geliyor mu? Bana göre bunlar çok garip ama bazen işe yarıyor.-B.K.