KÜÇÜK SIRLAR

SIR 478

Sevdiğim çocuk pek fazla dışarı çıkmıyor. Ben onu o kadar çok seviyorudum ki... Dışarı çıktığında ellerim buz gibi oluyor gözlerimin içi gülüyor du. Sonra hiç dışarı çıkmadı bir hafta. Ona aşık olan başkalarını duydum yine. Onu sınıfın dan hemde. Kendi kendime"belki oda kendi sınıfındaki kızı seviyordur, onun için çıkamıyordur" diyip ağlıyordum okulda. Herkes bana acıyan gözlerle bakıyordu. Sonra arkadaşım dayanamayıp onun yakın arkadaşlarından birine benim durumumu anlattı tabi benden habersiz. Sonra eve giderken onun arkadaşı önümü kesip "... Senden nefret ediyor. Onu artık sevme" gibi birşeyler dediler sonra herkes bizim başımıza toplandı. Kendimi ağlamamak için ellerimi sıkıyordum. Benden nefret ediyormuş.... Nefret... Sonra sık sık dışarıya çıktı sevdiğim çocuk. Ona bakmak istemiyordum. Ama hala seviyordum. Taki en yakın arkadasımla çıkmaya başladıklarında. En yakın arkadasımla çıkmaya başladılar... İşte o gün ona olan sevgim azaldı. Ama bitmedi... Bitiremedim.. Yapamadım işte...