Ordinary Girl (zakończony)

Rozdział 4

Słyszę dzwonek.
Przykrywam uszy poduszką i próbuję ponownie zasnąć.
Znowu dzwonek.
Ignoruję go i zmykam oczy.
I znowu dzwonek!
Komuś bardzo zależy aby tu wejść. Westchnęłam i nałożyłam szlafrok. Biegną po schodach krzycząc "już! minutka".
Otwieram drzwi. Spokojnie. Głęboki wdech.
-Hej! Chyba dopiero wstałaś- to Cara. Ta dziewczyna ze sklepu. Pamiętacie?
-Yyy- wydusiłam- Nie..
-Nie jesteś zła, że zabrałam paczkę?- wskazuję na dwójkę osób stojących za nią.
Oczywiście, nie mam pojęcia kim oni są.
-Nie. Chodzie do salonu. Ja się przebiorę.
Biegną jak najszybciej na górę do mojego pokoju. Znajduję szorty i czarną bluzkę na ramiączkach. Szybko ubieram się, rozczesuję włosy, maluję rzęsy i biegną na dół. Co oni tu robią? No nie...
Zapraszałam wczoraj Care na 10. Musiałam zapomnieć, a to kara za zapominanie.
Dwójka nieznanych mi osób siedzi na kanapie.
-Chcecie coś do picia?
Cara kręci głową.
-Kupiłem piwo- mówi nieznajomy brunet.
Super. Nigdy nie piłam i nie zamierzam. Mam ochotę na niego nakrzyczeć. Gdybym wiedziała jak ma nie imię...
-Ryd, siadaj.
On też mnie zna i nawet zdrabnia moje imię. Świetnie!
Wykonuję polecanie czyli siadam.
Podaje mi puszkę. Patrzę na nią. Ten koleś marnował tylko klasę. Może wyleję gdzieś zawartość?
-To co robimy?-pytam.
Wow! Nawiązuję rozmowę.
Cara piszę coś na swoim telefonie.
-David piszę, że ma wolną chatę i organizuje imprezę.
Super! Kolejny nieznany facet. Zaraz stracę kontrolę.
-I co? Idziemy?-pyta Cara - Anna? Tom? Delly?
A wiec tam mają na imię. Chociaż tyle wiem.
-Pewnie-uśmiecha się Anna.
Juhu! Zapamiętuję imiona.
Bravo Delly!
-Oczywiście-odpowiada Tom.
Teraz każdy czeka na moją odpowiedz.
Nie chodzę na imprezy.
Ostatni na której byłam to ta na urodzinach Rossa.
Ross...
Tęsknię za nim.
-No dobra.
Cała trójka radośnie krzyczy.
-My spadamy. Widzimy się wieczorem -oznajmia Tom i wychodzi z dziewczynami.
Wszystko super. Tylko w co ja się ubiorę?
Ugh!
Co ja tam będę robiła?
Dopiero znam ich imiona, a już ich nienawidzę!