Lucas.

Hoofdstuk 1 - De begluurder

Lucas Hale

Na een eindstand van 4-3, is de voetbalwedstrijd eindelijk afgelopen. We schudden het andere team nog een vriendelijke hand en lopen daarna het grasveld af. Mijn medespelers beginnen te juichen en te springen, we lopen met zijn allen roemoerig naar de kleedkamers. "Dat was een mooie goal Lucas!" Jake ploft naast me op het bankje. "Zeker," grijns ik. Ik trek mijn voetbalschoenen uit, en trek het shirt over mijn hoofd. "Wat dacht je van een feest vanavond bij mij thuis?" Matt steekt zijn duim op, en loopt de douchecabine binnen. "Goed plan, dat hebben we wel verdient." Zegt Bryan.

Er word op de deur geklopt, een meisje van ongeveer 16 jaar komt de kleedkamer binnen gelopen. "Oh my God! Ik dacht dat dit de meiden kleedkamer was." Ze bedekt snel haar ogen, en haar wangen beginnen rood te kleuren. Ik ga met mijn onblote bovenlijf voor haar staan, en haal haar handen van haar ogen. Twee groene ogen kijken me beschaamd aan. "De meiden kleedkamer is aan de andere kant." Ze knikt hevig haar hoofd, en kijkt snel de andere kant op. "Ik zal het onthouden." Fluistert ze haast. Ze rukt haar handen los uit de mijne, en loopt met haar rode wangen de kleedkamer uit.

"Zozo zij was zeker niet verkeerd." Jammert Matt, die inmiddels uit de douchecabine is. Ik begin te grijnzen, en denk nog terug aan het meisje. Ik stap ook onder de douche en met mijn hoofd gebogen, laat ik de warme stralen over mij heen gaan.

Ik gooi de voordeur met een klap dicht, en laat mijn sporttas van mijn schouder afglijden. "Ik ben tui-huis!" Mijn zusje van negen jaar komt de trap afgelopen. "Lucas! Lucas! Ik heb een tekening voor je gemaakt." Ze komt hijgend voor me staan, en drukt de tekening in mijn handen. "Kijk dat ben jij! En dit ben ik, ik ben een superheld die jou komt redden." Met een zelfvoldane grijns staat ze voor me. "En ja, mooi." Ze huppelt met een glimlach naar boven. Ik leg mijn fietssleutel en de tekening op de kast. Vervolgens trek ik mijn jack uit en loop ik naar de keuken.

"Hey lieverd, lekker gevoetbald?" Mijn moeder staat op van de bank en komt naast me staan. Ik knik met een glas cola in mijn handen. "4-3 geworden." Mompel ik. Mijn moeder knikt trots, en loopt terug naar de bank waar ze verder in haar tijdschrift bladerd.

"Wat gaan we vanavond eten?" Mijn moeder kijkt op vanuit haar tijdschrift op naar mij. "Je vader heeft promotie gekregen met zijn werk, daarom gaan ze uit eten. Wij mogen ook gezellig mee!"
"Oké, leuk. Welk restaurant?" Mijn moeder negeert mijn vraag, ik zet mijn lege glas op het keukenblok en loop de gang in.

Ik hoor allemaal gerommel uit de brievenbus komen, er valt post op de grond. Er is vanuit buiten ook iemand die de folders er door probeert te drukken, alleen dat lukt niet echt. Ik open voorzichtig de deur, en kijk naar de persoon met de groene ogen. Ik krijg een scheve grijns op mijn gezicht, en kijk haar van top tot teen aan. "Kijk wie we hier hebben, het meisje van de jongenskleedkamer!" Ze kijkt snel weg naar de grond, niet wetend wat ze moet doen. "Wat is je naam? Of houden we het bij de begluurder?" Ik grinnik bij die bijnaam. Ze schud haar hoofd. "Noem me maar Lucy." Verlegen geeft ze de folders aan mij, en loopt zo naar het volgende huis. Ik sluit na nog een lange minuut haar aangestaard te hebben de deur.

Het nieuwe boek!

Wat vinden jullie ervan? Graag reageren in de comments!
Votes are free

X