Lucas.

Hoofdstuk 8 - Vintage

Lucas Hale

Mijn moeder komt de slaapkamer in gelopen. "Lekker geslapen?" Ze schuift de gordijnen open, waardoor de felle lichtstralen naar binnen schijnen. "Wtf gast, wat doe je?" Ze draait zich om en loopt naar me toe. "Zo praat je niet tegen mij, ik ben wel gewoon je moeder hè." Ze geeft me een knipoog, en ze zet mijn raam wagen wijd open. Dat is dus zo irritant als ouders dat doen, ze verstoren gewoon je slaap. Terwijl het nog weekend is ook. Belachelijk.

"Kom je er zo uit kerel, dan gaan we ontbijten." Ze geeft een tikje op mijn been, en loopt de slaapkamer uit.

9:05

Matt: wtf heb jij gedaan met Lucy?!

Mike: Kom vanavond chillen bij mij?

Jake: Jo, gekke actie!

Ik ben te lui om ze te beantwoorden, ik loop zuchtend naar beneden.

"Goeiemorgen!" Mompelt mijn vader vanuit de keuken. "We hebben lekkere broodjes!" Gilt Sarah. "Hoe was je schoolfeest? Nog meisjes gezoend?" Vraagt mijn moeder die aan de eettafel zit. "Ma-ham!" Kreun ik. "Wat, het is gewoon een vraagje?" Zegt ze schouderophalend. "Lucas is wel verliefd! Ik heb het gezien!" Iedereen draait zijn blik naar Sarah toe. "Oh ja?" Roept papa uit de keuken. Sarah knikt. "Met Lucy?" Mijn blik verstijfd, hoe moet ze dit in hemelsnaam weten? "Hoe kom je daarbij?" Vraag ik zo nonchalant mogelijk. Ze wijst met haar kleine vinger naar mijn mobiel, die ik in mijn handen heb. "Op je vergrendel scherm." Ik kijk naar mijn iPhone, en zie de berichtjes van Mike, Matt en Jake staan. Of course.

Ik schud overdreven mijn hoofd, terwijl ik een warm afbakbroodje van de schaal pak. "Is dat zo Lucas? Heeft Sarah gelijk?" Grijnst mijn moeder. Ik schud van 'nee' maar ik denk niet dat ze dat gelooft. Ik bedoel, ik vind Lucy echt niet leuk hoor. Of wel?

Nadat ik mijn ontbijt op heb, loop ik weer naar boven en kleed me aan. Ik heb een simpele zwarte jeans met een Abercrombie & Fitch t-shirt.

Ik neem plaats op de bank die in m'n slaapkamer staat. Vervolgens start ik de PlayStation op en speel een schietspel. "Hoi," grinnikt Sarah die de kamer is binnengelopen. "Hoi." Zeg ik droogjes terug. "Mag ik meedoen?" Ze heeft haar pyjama nog aan, en staat in de deuropening met haar knuffelbeer in de hand. "Nee, dit spelletje ben je nog te jong voor." Ze laat een teleurstellende zucht horen, en huppelt dan de kamer weer uit. Fieuw die is weg.

"Ga je mee naar de stad?" Mijn moeder drukt het knopje van de televisie uit, en gaat dan ervoor staan. Ik mompel wat, mijn moeder pakt al het vuile was op wat rond slingert in de kamer. "Dat vat ik op als een ja." Zegt ze trots. Met haar twee handen vol vuile was verlaat ze de kamer weer. Ik loop nog even snel naar de badkamer en fatsoeneer mijn haar. Mijn zusje Sarah is bij het buurmeisje spelen, en mijn vader is zoals gewoonlijk aan het werk.

*

"Ah lieverd nog even bij deze winkel naar binnen!" Een zucht verlaat mijn mond, ik geef haar een niet-nòg-een-winkel blik maar ze negeert het. We lopen een of andere oude winkel in, met allemaal vintage kleding. Ik laat me met een plof op een oude stoel vallen. Mijn moeder kijkt rustig de winkel door, ik speel inmiddels een game op mijn mobiel.
Ze raakt aan de praat met de eigenaresse van de winkel, af en toe word er gelachen. Ik kijk op mijn dure Rolex horloge en zie dat het al drie uur is. "MAM! Kunnen we nu eindelijk gaan?" Mijn moeder samen met de eigenaresse draaien zich om, en kijken me aan.

"Oh en kijk, dit is de oudste van de twee." Glimlacht ze. "Dit is Lucas, hij is zestien." De eigenaresse kijkt me lief aan. "Ik heb ook een dochter en een zoon, mijn dochter is ook zestien en mijn zoon zeventien." "Misschien kunnen we een keer wat met zijn allen doen!" Zegt mijn moeder opgewonden. De eigenaresse knikt en komt op me afgelopen. "Ik ben Wendy, leuk je te ontmoeten." Glimlacht ze. Ik geef haar een hand, en kijk haar aan. "Lucas, en insgelijks." "Nou, wat dacht je van meteen vanavond! Dan kunnen jullie bij ons eten." Mijn moeder knikt, en kijkt me aan om te wachten op een antwoord. "Ja, leuk." Is het enige wat uit mijn mond komt.

We nemen afscheid, en we rijden richting huis. "Weet je wel eens welk adres?" Ze knikt, en begint zachtjes mee te zingen met de muziek.
Fuck, nu kan ik vanavond weer niet naar Mike...

Iknow een saai hoofdstuk! De volgende word beter en leuker (gniffel gniffel)
Wat vinden jullie er tot nu toe van? Hebben jullie nog ideeën wat er zich nog kan afspelen in dit verhaal?
Xx

Votes & comments please