HAYAL

Tehlikeli Samimiyetler

Medyada Hayal'in arabada dinlediği şarkı var ve şiddetle dinlemenizi tavsiye ederim ki ben çok severim tabi üstaddan dinlemek bit başka ama buda farklı bir deneyim olsun :)

Bu bölüm ise benden günlerdir yeni bölüm bekleyen bıkmadan usanmadan sabreden Hayal'in sıkı takipcisi oBeyzao canım senin için armağanımdır :) ❤️❤️❤️

Keyifli okumalar :)

Yorum ve beğenilerinizi bekliyor olacağım :)

Ne kadar zaman deniz kenarında İzmir'i ve o dingin denizi izledim bilinmez ama zihnimde ki deniz fırtınaları andırıyordu.
Sesini duyduğumda elim ayağıma dolanmış hatta bir ara telefonu bile elimden düşürecek duruma gelmiştim.

Saçmalıyordum kesin altı üstü bir erkeksi koku beni böylesine nasıl alt üst ediyordu anlam veremiyordum.
Sinirli bir nefes verdikten sonra başımın üzerinde beliren hayali düşünce bulutlarını dağıtarak oturduğum bankta hızla doğrulup ayağa kalktım.Yapmış olduğum hareketlere etraftakilerin dikkatini çekmiş olsamda umrumda değildi açıkcası.
Arabama doğru hızla ilerlerken bugün için ayarlanan stüdyo görüşmesi aklıma geldiğinde bu sefer kendime daha bir kızıp hatta başıma ufak çaplı bir şaplak atmışlığım bile var.
İnsanda akıl bırakmıyorlar ki...

Öncelikle eve gitmem gerektiğini düşünüp çantamdan telefonu çıkartıp Umut'u aradım.
Bakalım benim işgüzar arkadaşım benden sonra ne haltlar yemiş telefon numaramı o kazmaya vermek dışında.
Başka zaman olsa defalarca çaldıktan sonra açılan telefon bu sefer ilk çalışında açılmıştı.Söz konusu Umut olunca oldukça şaşırtıcıydı.

"Hayret bir seferde açtın!!"

"Kızım nerdesin sen meraktan öldüm!Telefonada cevap vermiyordun."

"Bende numarasını Kaan'a mı vereyim dedin?!"

"Saçmalama bahçede arkandan baka kaldım.O da o esnada kendi arabasına biniyordu benide öyle endişeli görünce yanıma geldi bende anlattım durumu."Numarayı söyle belki tanımadık bir numara görünce merak edip açar"dedi bende verdim.Ne yapayım merak ettim."

"İyi halt ettin!"

"Üfff bırak şimdi bunu nerdesin sen geleyim mi?"

"Gelme ben eve geçiyorum."

"Tamam ben zaten sizdeyim bekliyorum."

"Tamam."

Arabayı evin istikametine doğru sürmeye başladığımda camı sonuna kadar açıp içeriye dolan hava ile zihnimi temizlemeye çalıştım.Saçma sapan düşüncelerden arınmak içinse radyoyu açtığımda arabanın içine dolan şarkı ile daha da beter olmuştum.Zaten kafam allak bullak birde dinlediğim şarkı üstüne tuz biber olmuştu.
Bir türlü elimi uzatıp radyoyu kapatamayışımda tamamen benim aptallığımdı.
Sanırım bugün duvara baksam acı çıkartabilcek moddaydım.

Şarkı eşliğinde bir müddet kendime izin verdim.Hatta sesini sonuna kadar açıp kendim eşlik ettim.Sanki içimdekilerin,aklımdakilerin birer saçmalıktan ibaret olduğunu haykırmak ister gibi bağıra bağıra söyledim.
Yalının önüne geldiğimde gerçektende işe yaramıştı ve kendimi daha rahat hissediyordum.Normal insanlar hareketli şarkılarda deşarj olurlarken ben en buhran şarkıda kendimi bulup rahatlamıştım.Aslında bu benim için normaldi nede olsa ben normal değildim.

İhtişamlı demir kapıyıda geçip bahçeye girdiğimde kapıda Umut'u görmeyi beklemiyordum açıkcası.

"Oo...kapılarda mı karşılanıyoruz artık!"