Μια ευχή αρκεί να σου αλλάξει τη ζωή!

Kεφάλαιο 2

-ΕΪ τι έγινε;είπε η Άλις καθώς ερχόταν προς το μέρος μου.

-Τίποτα! είπα κάπως περίεργα χωρίς να ξέρω τον λόγο

-Οκ!

Ξαφνικά εκεί που καθόμαστε ακούμε μια γυναικία φωνή

-Άλις, Καθριν τι κάνεται κορίτσια?

-Μαμά!!!Είπε η Άλις με ένα πλατύ χαμόγελο να σχηματίζεται στο πρόσωπο της.

-Πως περάσατε εχθές κορίτσια;

-Φανταστικά!                                       -Καταπληκτικά!

-Άλις θα έρθεις λίγο από το σπίτι να σου δώσω μια λίστα με τα πράγματα που θέλω να μου αγοράσεις απο το πολυκατάστημα πιο κάτω!

-Εντάξει μητέρα!Ελπίζω να μην σε πειράζει Κάθριν.

-Πήγαινε να βοηθήσεις τη μητέρα σου και θα τα πούμε αργότερα!

Έτσι έφυγα προς το σπίτι.Μπαίνω μέσα αλλά αισθάνομαι κάπως περίεργα σαν κάποιος να μπήκε στο σπιτί.Στον αέρα πλάνιόταν η οσμή ενός αντρικού αρώματος.Δεν το έδωσα πολύ σημασία λεγοντας πως ήρθε ο παππούς για να φτίαξει το πλυντήριο πιάτων που είχε χαλάσει .Έπειτα απο λίγη ώρα καθώς κοιταζόμουν στον καθρέφτη βλέπω έναν άντρα να κάθεται απο πίσω μου.

-Τι θέλετε κύριε και πως μπήκατε εδω μέσα απο όσο θυμάμαι κλείδωσα την πόρτα!

-Είσαι η Κάθριν Όγουεϊν;

-Μάλιστα. λεω με χαμηλή και φανερά φοβισμένη φωνή

-Είμαι ο Τσέις ο συνεργάτης σου!

-Ο συνεργάτης μου;Κάποιο λάθος έχει γίνει παρακαλώ κύριε φύγετε απο το σπίτι μου!είπα όσο πειστηκά μπορούσα.Αφήστε με να σας συνοδέψω στην έξοδο.

-Θα φύγω μόνο αμα ακούσεις αυτό που θέλω να σου πω.

-Μμμμμμμ δεν ξέρω πρέπει να έχω λιγο χρόνο μμμ... σας  δίνω 10 λέπτα να μου πείτε τι θέλετε.

-Ωραία ξεκιναώ.Είμαι ο Τσέις Παρκερ μυστικός πράκτορας της CIA και απο εδώ και πέρα συνεργάτης σου.

-Μυστικός πράκτορας;;; είπα με ένα βλέμα λες και μου κάνανε φάρσα.

-Ναι ήρθα εδω διότι κυνδινεύεις!

-Κυνδινεύω;;Απο ποιόν από τον καναπέ ή την κουζίνα;

-Σου φαίνεται αστείο αλλά δεν είναι!Είπε φανερά ενοχλημένος.Θα πρέπει να έρθεις μαζί μου.Θα σου μάθω τα βασικά πράγματα που χρειάζεται να ξέρει ένας κατάσκοπος ωστε να μπορείς να προστατεύεσαι,επίσης θα είσαι συνέχεια υπο την παρακολούθηση μου.

-Οκ όποιος μου κάνει τη φάρσα να βγει έξω γιατι είνα πολύ αποτυχημένη!!

-Δεν είναι φάρσα Κάθριν, αλήθεια κυνδινεύεις πρέπει να σε πάρουμε απο εδώ αύριο το πρωί!

-Εγω δεν πάω πουθενά!Κι αν βρίσκομαι σε κυνδινο ποιος μου απειλει τη ζωή;

-Αυτό δεν μπορω να σου το αποκαλήψω ακόμα!Αν όμως έρθεις αύριο το πρώι στις 6:30 στην κεντρική πλατεία θα σε περίμενω και θα σου πω πολλά πράγματα που δεν ξέρεις.Σκέψου το και θέλω να πάρεις μια απόφαση όμως πρόσεχε μην σου ξεφύγει λέξη.Αντίο!είπε και έφυγε κλείνοντας τη εξώπορτα αρκετά δυνατά

Εγω έμεινα εκεί να τον κοιτάζω με ένα βλέμμα γεμάτο απορία και αναποφασιστικότητα για το τι να κάνω.Έφτασε το βράδυ οι γονεις μου έχουν επίστρεψει απο το ταξίδι τους και έγω σκεφτομαι όσα έγιναν πρίν απο λίγες ώρες.Φοβάμαι να παρω κάποια απόφαση.Σκέφτομαι οτι αν πάω με τον Τσέις οι γονείς μου θα ανησυχήσουν και ποιος ξέρει τι μπορει να κάνουν.Από την  άλλη αν μείνω μπόρει όντως η ζωή μου να είναι σε κύνδινο και να κάνουν κάτι κακό σε εμένα ή στην οικογένειά μου.Ξαφνικά το χτύπημα της πόρτας με έβγαλε από τις σκέψεις μου.

-Γλυκία μου το βραδυνό είναι έτοιμο!

-Δεν πεινάω μαμά!Έφαγα πιο πριν.

-Εντάξει αν αλλάξεις γνώμη μπορείς να έρθεις κάτω μαζί μας.

Της γνέφω καταφατικά και φεύγει.Τότε μου έρχεται μια σκηνη στο μυαλό μου:

<<Οταν η ταινια τελειωσε βγηκα εξω στο μπαλκονι για να παρω λιγο αερα, ως που μεσα στον σκοτεινο ουρανο πέφτει ένα αστέρι.

-Κάνε μια ευχή!είπε η Άλις κατατρομάζοντας με.

Έπειτα κλείνω τα μάτια μου και κάνω την ευχή μου χωρίς να πιστεύω τόσο πολύ ότι θα βγει αληθινή.

"Εύχομαι να γίνω κατάσκοπος" >>

-Αυτό είναι θα παω να βρω τον Τσείς αύριο.Βάζω το ξυπνητηρι να χτηπήσει στις 6 και κάπως έτσι με πήρε ο ύπνος