Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba , ilk arkadaşım, ilk kalp çarpıntım, ilk hoşlantım, ilk aşkım, ilk mutluluğum... Ve son, imkansızlığım.
Bu gün her zamankinden farklı bir şey yapıyorum. Bu gün acılarımı bir kağıt parçasına değil içime yazıyorum Deniz. Bunu biri bilseydi beni deli sanardı sanırım. İçine yazmakta ne demek? derdi büyük ihtimal. Ama bu acılar zaten içime yazılı Deniz içimdeki yazıları silmek için bir kağıt parçasına aktarıyorum ama oda olmadı.. Yoruldum Deniz. Ben çok yoruldum. Kırılmaktan yoruldum, acı çekmekten yoruldum, hiçlikten yoruldum. En önemliside senssizlikten yoruldum.
Düşündüm Deniz çok düşündüm, şu koca hayatta bağlı kalabilecek neyim vardı? Hadi ama cevabı zor değil? Doğru cevap ! Hiç kimse! Ben bu koca kalabalığın arasında soyuttum Deniz.
Aşağıya baktım dalgarın kayalıklara çarpan sesi huzurla doluyordu kulaklarıma. Hafif bir rüzgar tenimi okşayıp saçımda dolaşıyordu. Gülümsedim huzurluydum. Çünkü sana kavuşacaktım! Bir kez daha baktım aşağıya. Gözlerinin rengindeki Denize baktım, sonsuzluğa baktım.
İnan bana attığım mesajı görmemen beni üzmezdi, vicdan azabı çekmenide kesinlikle istemem. Deniz unuttun mu önemli biri değilim ben, sadece bir veda etmek istedim sana, içimdeki herşeyi ve defterin yerini yazdım o mesaja. Ama seni görmek istemedim, sen o defteri okurken ben burada sana kavuşacağım.
Kaç saattir burda durdum inan bilmiyordum sadece kollarımı açtım Deniz. Rüzgar kollarımı sarıp beni sıkı sıkı tuttu sanki.
O an burnuma düşen bir Yağmur damlasıyla gözlerimi açtım Yağmur artıyordu Deniz.
Kalbimin çarpıntısı hızlandı, ölümden korktuğumdan değil Yağmurla Deniz kavuşmuştu. Denizin asi dalgaları Yağmurun damlalarını sarmalıyordu adeta. Bu güzeldi hemde çok güzeldi! Biraz izledim bu görüntüyü. Duygulandım, ağladım bol bol. Sonra yüzünü gözümde canlandırdım Deniz. Anıların kötülerini attım zihnimden eski güzellerini hatırladım.
Bir adım daha attım, kollarım yorulmuştu ama indirmedim. Son kez burnuma bu güzel huzur veren kokuyu çektim. Bir adım daha, az kalmıştı kavuşacaktım.
Tek korktuğum şey ben ölünce adımı bile hatırlamaman. Beni unutma olur mu Deniz? Bu imkansız olsada unutma...
