Althea
"alin ba sa mga sinabi ko ang di mo naintindihan?"
"tito, we knew Jade na matigas talaga ang ulo pati puso nun lalo na sa nanay niya. Nakita naman natin diba yung breakdown ni Jade nung dumating si Amanda diba? We all witnessed that drama, tito. To be honest, it was my first time to see Jade that mad at sa mama pa niya."
"Althea, that's why I need your help."
Di niya ako maintindihan.
"How would I do it?" with my forehead creased.
"Let me hear you first our story." He smiled, kilig smile.
Aba si tito, tumi-teenager ang peg ah. I smiled and he started his story, love story.
"We're kids when we met, actually dahil yun sa parents namin kaya kami nagkakilala. I didn't like her cause she's so annoying at maldita pa. Di ko nga rin alam eh kung kailan kami naging close nun kasi di naman kami talaga nag-uusap kahit pareho kami ng school na pinapasukan since elementary hanggang highschool." He smiled habang inaalala yung nakaraan nila.
"We're like strangers, so close yet so far kami dati. Things change nung namatay yung lola niya, dun ko nakita kung paano bumagsak ang buhay niya na parang wala ng rason na mabuhay pa siya. Oa rin kasi yun, dun siguro nakuha yun ni Jade, kaya nandun ako para sa kanya yung shoulder to cry on niya siguro dun na rin nagsimula na naging close kami." He paused.
"I knew it tito, na-inlove ka sa kanya but she didn't love you back the way that you love him kaya iniwan ka niya." I butted in.
"Nope, far from it." He just smiled.
"We stayed good friends until we graduated college pero di ko alam na may niluluto na palang di maganda yung mga pamilya namin. We're both committed to someone nung sinabi sa amin na may arrange marriage kami." He looked at me.
"Go on tito."
"Di kami pumayag nun lalo na ako kasi seryoso ako dun sa girlfriend ko, ewan ko sa kanya kung seryoso ba siya dun sa kanya kasi di naman siya umangal di rin siya pumayag, no commet ba. Good thing, di talaga pinilit ng family namin yung marriage kasi wala naman talaga kaming feelings sa isa't isa."
"It all happen nung mamatay si Olivia, my first wife, because of an accident leaving me Gab and Paul."
I gasped. Oh my..
"I know di yan nasabi sa iyo ni Jade kasi wala pa siya nung nangyari yun. Ang bata pa din ni Paul nung namatay si Olivia, only Gab knows her real mother kasi kinalakihan niya talaga yun. Kahit na kasal ako kay Olivia, Amanda remained a good friend to us at close din siya sa mga bata nun."
"It was sudden, siguro dahil sa pangungulila ko kay Olivia, may nangyari sa amin. We're both drunk bago mangyari yung nangyari sa amin. It was a mistake, a big mistake. Akala namin na okay na kasi nagkausap naman kami and kalimutan na namin yun. But di yun ang gusto ng tadhana, she came back and said she's pregnant and I'm the father. Nagulat ako kasi akala ko walang magiging bunga yun pero si Jade pala. Then we have our wedding, a shotgun wedding." He chuckled, amused in what he have done.
"We were happy back then, siya with the kids including Jade and me having work. It was perfect in that moment parang wala na akong hihilingin pa kasi kahit na bigo ako dun kay Olivia nandyan naman si Amanda para sa akin. Sabi nga nila, sa hinaba-haba ng prusisyon ay kami pa rin para sa isa't-isa. That's what we thought back then, totoo pala ang sinasabi nila na all good things come to an end." Lumungkot yung mata at mukha niya.
"She became insecure and jealous to every women I met because of business that she know of na kabusiness partner ko or kasama lang business partner ko. We have frequent fights at isa lang ang dahilan dun, I don't love her enough."
"You love her but you're not inlove with her." I mumbled.
"Exactly." He looked at me. "I know it's my fault kasi na kontento ako na ganun lang ang naramdaman ko para sa kanya. Nasanay ako na nandyan siya at mahal niya ako pero iba pala yung mahal ko rin sya. Naging selfish ako then we ended up not in a good way kaya siguro galit sa akin yun."
Natahimik na siya, tapos na. Di ko alam kung ano ang sasabihin ko kasi di pa man ako nakaranas ng ganung klaseng pag-ibig noh. Ayaw ko naman manghusga kasi di ako ganun.
"I can't blame her pero iba yung epekto kay Jade. Di niya tanggap yung pag-alis ni Amanda lalo na at biglaan yun."
"But we can't also blame Jade, tito. Nasaktan po siya at iniwan kaya galit yun. Kakausapin ko siya about this tito pero it's not my story to tell. I just hope na masabi nyo sa kanya yung totoo para maintindihan niya, lahat naman siguro nadadaan sa mabuting usapan di ba?"
"Thank you Althea."
"Wala po yun, I'm thankful na sinabi nyo yun sa akin yung kwento niyo." I smiled.
Teka nga lang, may gusto pa akong itanong dito eh.
"Tito, can I ask you a question?"
"What?"
"After all happened to you and tita Amanda, do you now love her?"
Silence, he's thinking.
"You know what, totoo talaga yung sinasabing mas mamahalin mo yung taong nawala sa iyo kasi noon parang wala lang. Oo, mahal ko siya as a mother for my kids but not as my wife. Siguro ngayon, I can say to myself na I love her. If I'm given a second chance to make things right, I would grab it. So yes, I love her."
"Hmmm..ikaw na tito." I laughed.
Tumawa na rin si tito. Inlove na si tito.
"Sana tito may chance ka pa para sa love life mo."
"Sana nga, salamat Althea for accompanying me here. You're a great company, hija."
"Walang anuman po yun, I'll do something about Jade tito."
"Thank you." He smiled.
I'm about to go nung bumukas yung pinto ng room.
"Amanda"
