My Zombie Lover

Chapter 16

It's been 5 days mula ng sagutin ko si Jack. Halos hindi na nga kami mapaghiwalay eh mula nung araw na makalabas siya sa hospital. But 3 days ago, sumama siya sa troop nila Dad para unti-unting i-clear ang buong lugar ng La Ford. It might takes time bago tuluyang maayos ang lahat ng ito but at least we already made the situation better. They will also check kung may mga natitira pa bang corpses na maaari pang mag change kagaya nalang ng nangyari kina Jack, Steve at ng iba pa nilang mga kasama noon na corpses.

I'm getting bored staying inside the castle. Nakakamiss si Jack. Samantalang si Shane naman ay abala din sa hospital. I decided to went outside. Nagsuot ako ng floral blue dress, an inch above my knee. Did I mention na favorite color ni Mom ang blue and she really loves flowers. Naisipan kong magpunta sa graveyard ng Rockwell Kingdom to visit my mom's grave.

"Ohh Bes, saan ang punta mo? Samahan na kita." tanong ni Shane.

"Ahh ayos lang bes. Sa graveyard lang ako pupunta, bibisitahin ko lang si Mom. I know you're busy with your patients in the hospital Shane."

"Sigurado ka? Ohh siya, mag-iingat ka."

"Yes Maam!"

Nagpunta na ako sa sementeryo. Solemn ang buong lugar. Konti lang ang nakikita kong tao ngayon. Dumiretso na ako sa tomb ni Mom na nasa dulong parte ng sementeryo. Actually, it looks like a temple. Pinasadya ito ni Dad para sa mahal na reyna. Malaki ang buong lugar at gawa sa semento at tiles.

I walked in at nagpunta sa libingan ni Mom na nasa gitna nitong tomb.

"Mom, I miss you. Salamat nga pala sa pagtulong sa akin nung nakaraang araw."

Naglagay ako ng asul na rosas sa ibabaw ng libingan niya. These flowers are rare. Alaga pa ito noon ni Mom sa palasyo.

"Siguro Mom kung buhay ka pa, masaya ka rin siguro para sa akin ngayon. Sinagot ko na siya. And so far, Dad is just okey with it."

"Sana nga magpatuloy na ang ganito mom. The world is getting back to what it's used to be."

Nakarinig ako ng mga mahihinang kaluskos mula sa likuran ko. Biglang lumakas ang hangin dahilan para manindig ang mga balahibo ko.

"Mom, wag ka namang magbiro. Is that you?"

Mula sa likuran ay may biglang yumakap sa akin. Halos mangatog na ang tuhod ko because I can't feel my Mom's presence,gaya nalang nung maramdaman ko iyon nung makita ko ang blue na butterfly. This one is different. It leaned closer to my ears. It brings shivers down to my spine.

"Boo!" isang baritonong boses ng isang lalaki.

That voice seems familiar! Lumingon ako sa likuran at hinarap siya.

"Pffffft ahahahahahahahahaha! Nakakatawa yung hitsura mo Rose. That was priceless! "

I raised my brow. Naiinis ako sa kanya. Can't he see na halos mahimatay na ako sa takot kanina.

"It's not funny."

"Ahahahahaha, hanggang ngayon pala naniniwala ka pa rin sa mga multo. Hahahahahaha"

"Whatever!" I rolled my eyes at akmang aalis na ako. Nakakainis siya eh, 3 araw nga siyang nawala tapos pagbalik niya aasarin lang pala ako.

"Hey hon, sorry na! I didn't mean to scare you. Masyado ka kasing seryoso diyan." Jack said to my ears habang nakayap sa likod ko.

"Tse! Mommy ohh, multuhin mo sana si Jack. Ang sama niya!"

Yeah, now I'm acting like a kid. Nakakainis eh. Yung feeling na halos mahihimatay ka na kanina sa takot tapos siya lang pala yun, binubwiset ka.