Legacian Academy 1: The Priestess Goddess

Chapter 14: Mission

Nandito kami ngayon sa harap ng Train station papuntang Alforgas Mountain.  Binigyan kami ng Mission ni Headmaster kaya kami aalis ngayon.

Bigla niya nalang kaming pinatawag kaninang umaga Para dito. may pinapahanap siya sa aming tao. Dati na ding guro sa Academy ngunit umalis ito nagpakalayo layo.

“nandito na ang train”nagsimula na kaming sumakay ng huminto ito sa harapan namin. marami din kaming nakaksabayang mga mage at mukhang manlalakbay sila.

Napapansin ko din na maraming napapatingin sa gawi namin. napailing nalang ako dahil mukhang nagtataka sila kung bakit nandito ang mga Prinsepe.

“sit beside me” nabigla ako ng hawakan ni Kent ang kamay ko at hinila paupo sa pandalawahang upuan. Tumabi naman siya sa akin at biglang kinuha ang bagahe ko.

“wag na ako nalang hahawak niyan”akmang aagawin ko sa kaniya yun ng ilayo niya ito. tinignan niya ako at nginitian.

“I insist, mapapagod kalang” wala na akong nagawa kaya hinayaan ko nalang siya. napatingin ako sa mga kasama namin. kaharap naming dalawa ni Kent si Sam at Megan habang nasa kabila naman nakaupo si Jannice at Jake habang kaharap naman nila si Brent at Kyle.

Napansin ko naman na pasulyap sulyap si Brent kay Sam at gusto na itong lapitan. Naaawa ako sa kalagayan nila pero kailangan din naman nilang magtiis.

Tumingin nalang ako sa labas ng tren at kapansin pansin ang malawak na kagubatan. Ibig sabihin malapit na kami. paunti unti na ding nababasan ang pasahero hanggang kami nalang ang natira.

“malayo pa ba tayo?”tanong ni Megan habang nakatingin kay Jake na hawak ang mapa na binigay ni Headmaster.

“Medyo, mga isang oras pa bago tayo makaabot sa bukana ng gubat kailangan din nating maglakad papasok para marating ang paanan ng bundok”

“bakit ba kasi pinagbabawal ni Headmaster na mag Teleport tayo, ide sana nandon na tayo at mabilis nating matatapos ito!”

“hindi tayong pwedeng gumamit ng kapangyarihan doon dahil baka maligaw tayo. Lahat ng nakikita ng mata ay hindi totoo, paalala ni Headmaster sa atin” napairap naman si Megan at sumandal sa upuan.

“Lahat ng nakikita ng mata ay hindi totoo” ibig sabihin ilusyon. Maaring ang mga bagay na nasa gubat papuntang bundok ay mga ilusyon lang. kapag gumamit kami ng teleportation magic baka maligaw kami sa kawalan.

Biglang tumigil ang tren at bumukas ang pinto. Narinig din namin ang anunsyo na nandito na kami sa Death Forest kung saan ang daan papuntang Alforgas Mountain.

Tahimik kaming pumasok sa gubat at unang tapak ko palang sa lupa alam ko na nasa loob kami ng ilusyon. Maaring hindi totoo ang gubat nato at pilit kaming nililito.

“magingat kayo, walang hihiwalay sa inyo sa grupo”paalala ni Kent at biglang hinawakan ang kamay ko.

“especially you, don’t go far away from me” muntik na akong madapa dahil sa sinabi niya. tangina! Hanggang dito ba naman ang landi ng taong to? Tinanguan ko nalang siya at nauna kaming dalawa maglakad, nakasunod naman sa amin sila sam. Dinig na dinig ko ang reklamo ni Megan sa isipan niya.

“ew! Ano ba tong lugar na to?”

“mas malala pa to sa Mystique Forest eh!”

“bwesit bakit may mga sapot na nandito sa daan, kadiri!”

“ang ingay ng isipan mo Megan”sabi ni Kyle sa kaniya. Naririndi din pala siya. siya kasi ang katabi ni Megan kaya dinig na dinig niya ito.