Poëzie: Blooming for Eternity [EN/NL]

Het verpeste schilderij

Perfectionistisch als het eerst was, heb je alles nu compleet verpest
Warme en koude kleuren in prachtige overeenstemming met elkaar
Fluorescerende stiften brachten het meesterwerk in gevaar
Een harmonie had nu meer weg van het afschuwelijke asbest
dat de daken verduistert, as-slecht

Overbodig en onnodig, het resultaat was eerst op zijn best
Verzonken in de kunstvallei van ware meesters, opgenomen
in een eeuwige staar. Permanent aangebracht op de ooit pure pracht
Waarom wilde jij meer harmonie creëren in het perfecte plaatje?

Overstijgen van een meesterwerk, wees tevreden en zeg eens stop
Hard gewerkt aan de vertoning door jou gecreëerd
Probeer niet iets te bereiken, wat zich bevindt over de top
van de berg waar jij al stond. Een vlag wapperend in de wind
Besef dat jij je al aan de hoogste top bevindt

Wees soms simpelweg te vree, met het geweldige idee,
dat jij als een foto van gedachtes
op papier hebt gezet.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit gedicht begon als Verpest en zou dan over iemand gaan die ik kende, maar nu gaat het over kunstenaars die hun werken niet waarderen en maar blijven verbeteren. De omslag van Verpest naar Het verpeste schilderij heeft een reden, ik had Verwelkt net geschreven en wilde niet nog een gedicht dat over hetzelfde onderwerp zou gaan. De boodschap schemert in de laatste twee strofes door: wees tevreden met hetgeen wat je creëert, als je er hard aan hebt gewerkt is het een harmonie van zichzelf. Jij propt toch ook geen extra stukjes, in een puzzel die al af is.