Poëzie: Blooming for Eternity [EN/NL]

Hemelse Suikerspinnen

Wind waait door mijn kleding, maar toch word ik niet koud
Vrolijke vogeltjes fluisteren hun mooiste lied zachtjes in mijn oor
Tranen rollen over mijn wangen, niet van verdriet of blijdschap,
maar van de schoonheid van de natuur, die mooier is
dan alle modetrends ooit geweest en komen gaan.

Dan staar ik naar de hemel en zie de zielen van de lucht
Meedrijvend op de wind, verplaatsend door het luchtruim
waar alleen vogels als piloot mogen vliegen
Zij die ervaren zijn en niet zullen vervuilen
De natuur zal mij nooit bedriegen

Hersenspinsels vormen wolken vol van prachtige figuren
Regenend in mijn ogen, maar ik kan er uren naar blijven turen
Geen storm, geen pijpenstelen, maar gewoon een zachte miezer
Tjirpende bomen, kwakend water, zoemende bloemen en dan
die stille suikerspinnen die een symbiose vormen met elkaar
Hier in de natuur ben ik bevrijd van al het gevaar

Ik kan als een klein kind genieten van een suikerspin,
waar ik tot in de eeuwigheid naar staar

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Een tijdje terug ben ik naar een stukje natuurgebied bij mij in de buurt geweest, ik... ik was gewoon ontroerd van de schoonheid. Ik had Zwarte Sneeuw (treurig gedicht) net geschreven en was aan het genieten van de prachtige wolken die oplosten in de lucht, ze deden me denken aan suikerspinnen :)