Een kleurrijke belofte

40 12 15
                                    

Schreeuwend wit tettert door de muren
Fluisterend zwart verduisterd de uren
Krijsend rood laat druppels druipen
Huilend blauw wil lang langs mijn wangen kruipen
En langzaam waren het de slechte gedachtes die
mij bezeten als demonen die
op een eigen plekje willen wonen
Want niemand haalt ze binnen.
Toen was ik het, die niet meer kon winnen
Ik beloof

Lachend wit verdreef het zwart
Fluisterend zwart werd gesust tot stilte
Haar warme, rooskleurige jas drapeerde ze als een laag fondant
over mij tedere lichaam. Een knuffel van Moeder Natuur.
Huilend blauw begon te lachen.
Kleuren kon ik niet meer vergeten, maar zij
Zij liet mij betere dingen weten.
Woorden zijn simpelweg delen van zinnen,
die met goede energie mooiere dingen kunnen beginnen
dan interpretaties negatief voor jouw oog,
ik blijf bij je en zal de kleuren niet vergeten.
Ik zal geen tintje wissen, maar wel de pracht accentueren
Ik wil niet dat iemand jou ooit nog kan bezeren
Ik beloof

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dus die eerste zin waar Schreeuwend wit staat, dat komt van het gelijknamige gedicht dat sterrendief heeft geschreven in haar bundel Samsara (geweldige bundel, lees het en je staat versteld van haar geniale woorden). Haar gedicht was mede de inspiratie voor dit gedicht, maar de credit van dat groepje woorden gaat dus naar haar :)

Poëzie: Blooming for Eternity [EN/NL]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu