Poëzie: Blooming for Eternity [EN/NL]

Verzonken in Mezelf

Verdronken in vage verschijningen van mijn ondoordringbare brein
Gedachtes genereren is iets wat er altijd bij zal zijn
Starend naar buiten, veilig van verziekende vooroordelen
Gedachtes hoef je niet met iedereen te delen

Eenzaam is misschien niet fijn, maar wel in mijn brein
Ongemerkt ontsnap ik de overvolle wereld, terug naar mijn domein
Rust, orde en alles wat alleen mij interesseert
De wezenlijke wereld van vandaag is helaas omgekeerd

De weerhoudende wereld is klein en haar oppervlak beperkt
In mijn hoofd is ruimte voor al mijn gedachtes, alles wordt verwerkt
Overspoeld met geluid verschuil ik me van mijn omgeving
In mijn hersenen ervaar ik een hele andere beleving

Terug naar de werkelijke wereld is de rust geretourneerd
Deze wereld blijft iets wat mij fascineert
Zonder orde lijkt iedereen tevreden met het leven
Je moet gewoon niet te snel de moed opgeven

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik ben tegenwoordig zoveel aan het dagdromen XD Als ik alleen aan het wachten ben, op de fiets, voordat ik ga slapen, in de lessen met saaie uitleg. Het is niet dat ik deze wereld niet waardeer, het is meer dat ik het superleuk vind om er een ander tintje aan te geven ;)