Poëzie: Blooming for Eternity [EN/NL]

Een kind van toen

Ik weet het nog zo goed.
Buiten onder de lantaarnpaal spelen in de schemering,
uren lang was het onmogelijk om te vervelen.
Ingepakt in warme kleden, vielen engelen van boven
en speelden in de koudste kristallen.
Sneeuwengeltjes beschermden de bevroren water wegen.

We woonden die dagen in een iglo, jij en ik.
Witte ballen vlogen door de lucht
en met een vuurwerkexplosie van poedersuiker
was jij geraakt. Maar vlug moest ik terug
dekking onder een zoete laag die ik soms proeven wou.
Daar kwam de volgende bal heel gauw.
Broer had mij in het vizier, nu was ik het opgejaagde dier.
Eerlijk deelden we al het plezier.

Als dan na veel vreugde
de sterren begonnen te blinken renden wij naar binnen.
Opwarmen bij de warme open haard.
Maar wie was daar langs geweest op zijn witte paard?
Onze schoentjes gevuld en zonder enig geduld
vloog het papier terwijl wij zongen
van zwarte pieten en een stoomboot.
Een man met een mijter op zijn hoofd, een kind dat in
Sinterklaas gelooft. Blij met alle liefde gegeven.
Sinterklaas, daar werd ik mee groot.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik ben zo blij dat ik nog de leuke kant van Sinterklaas heb meegemaakt. Gezellig met me broertje in de sneeuw spelen en dan binnen met warme chocolademelk bij de open haard zitten met papa en mama. Keihard zingen in de open haard, want anders hoorde Sinterklaas het niet en de volgende ochtend onze schoontjes gevuld. Een pepernotenspoor door de hele kamer lag er ook vaak bij.

Klimaat verpest, een kinderfeest verpest, een deel van een maand verpest.

Sinterklaas doet aan slavernij
De kerstman mishandelt zijn rendieren
De paashaas verstopt kostbaar eten
De vruchten van onzin zou je moeten vergeten,
maar in een paradijs als deze wil je misschien een hapje nemen
te aanlokkelijk om niet aan een drama deel te nemen.