Poëzie: Blooming for Eternity [EN/NL]

Raamweerspiegeling

Comfortabel reizend in een ruimte vol vreemdelingen
Alles versneld, maar ik zit stil in rust te turen
naar de prachtige figuren, verborgen in het raam.
Voorbij de glazige barrière schuilt moeder aarde,
maar in het raam was er iets mooiers dat ik ervaarde.

Jij zat daar rustig tegenover mij, mijn blik stond stil in de snelheid
Een bron van liefde en vreugde verzorgde een gevoel van blijheid
Straks stap je uit en zie ik je niet meer, maar toch ben je niet kwijt
Je zit vast in mijn hoofd, vast op mijn irissen die eeuwig staren.
De neiging om te verzinken in de prachtige parels die schitteren,
Gigantisch, maar mijn blik blijft op de reflectie, dromend.

In een donkere tunnel gaat mijn blik even naar jouw gezicht,
Terwijl jouw reflectie opeens helder is, in zekere zin verlicht.
Geen verstoringen die jouw pracht doen vervagen.
Alleen de échte jij.

De weerspiegeling is anders voor ieder, we kijken allemaal
op een andere manier naar de spiegel. Voor ieder is er een spiegel
die de waarheid verteld. Jij bent de prachtigheid zelve,
door te zijn wie je bent.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik zat in de trein en zag een mooie jongen, ik heb de hele weg in zijn weerspiegeling gestaard en toen we door de donkere tunnel gingen kon ik eindelijk zijn prachtige gezicht zien zonder dat er een achtergrond bij zat. Tsja ik ben een beetje vreemd, maar staren naar mensen op deze manier is wat beleefder ;)