Oorverdovende stilte

60 16 10
                                    

In de oorverdovende stilte kan mijn stem het geluid niet overstijgen
Dus ik kan alleen maar zwijgen, de poging tot spreken
nutteloos. De barrière der stilte is niet te doorbreken
Ik kan nog zo hard schreeuwen, vanuit het diepste van mijn hart,
maar de woeste wind van stilte houdt mij en de rest van de wereld
apart

Stilte doet pijn, niet in mijn oren, maar in mijn hoofd
In mijn hersenen heersen gedachtes
"Het komt wel goed," is mij beloofd
Maar het geloof lost langzaam op, als de stiltes verlengen
Eerst paste ik goed bij de anderen, maar nu is het onmogelijk,
om nog met hen te kunnen mengen

Begonnen met drie simpele, stille puntjes, zielig op een rij
Telbaar. Maar nu is het aantal ontelbaar, een eeuwige
puntenbrij. Ze zijn mij vergeten en willen niets meer van mij weten
Woordloze zielen hebben mijn hoofd bezeten, totdat
ik besefte, ze zijn het denken echt niet waard
Een echte vriend is degene die je nooit verlaat

......

Song: Thousand Foot Krutch - Courtesy Call
(past niet per se bij het gedicht, maar stond op toen ik het aan het schrijven was XD)

Poëzie: Blooming for Eternity [EN/NL]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu