ဒီရက္ပိုင္း သူကြၽန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းကိုခဏ ခဏလာသည္...ေက်ာင္းေဆာင္သစ္ေဆာက္လုပ္ေရးကို သူ႔companyကတာဝန္ယူထားပံုရသည္..မၾကာမၾကာ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္သို႔ သူကိုယ္တိုင္လာပီး စစ္ေဆးသည္...
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေက်ာင္းမွာေတြ႔ေသာ္လည္း သူ႔ဆႏၵအတိုင္း ကြၽန္ေတာ္မသိသလိုပဲေနေပးလိုက္ပါတယ္...သူလည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုတခါတခါမျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္သြားတတ္တယ္ေလ...မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လမ္းမွာေတြ႔ေနတာေတာင္မွ သူ႔ေဘးမွာတျခားသူေတြပါလာရင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုတခ်က္မွမၾကည့္ပဲ ေ႐ွာင္ဖယ္သြားတတ္ေသးတာ..
အိမ္ကိုလည္း သူအခ်ိန္မွန္ျပန္မလာတတ္ပါဘူး...တပတ္မွာ တရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ သူအိမ္မွာညအိပ္တယ္ဆိုရင္ကိုပဲ ကြၽန္ေတာ္အရမ္းေပ်ာ္ေနရပါပီ....ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ကြၽန္ေတာ္ေက်နပ္သင့္ပီေလ...ကိုယ့္အဆင့္နဲ႔ကိုယ္ပဲေလ...ကြၽန္ေတာ္ကသူ႔အတြက္ စိတ္ပင္ပန္းလာရင္ နားခိုစရာရင္ခြင္ေလးတခုပဲဟာ...ဒီထက္မွမပိုပဲေလ....
ဒီေန႔ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႔ ကြၽန္ေတာ္တေယာက္တည္း အိမ္မွာ႐ွိေနသည္..သူကေတာ့မနက္ေစာေစာကတည္းက Companyကိုထြက္သြားတယ္..ဒါေပမယ့္ သူေန႔လည္ဘက္ေလာက္ျပန္လာခဲ့မယ္လို႔ေတာ့ေျပာသြားပါတယ္...
Ting ..Tong*
အိမ္ေ႐ွ႕ကလူေခၚbellတီးသံေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္အံ့ၾသသြားမိသည္...ထူးထူးဆန္းဆန္း ဒီအိမ္ကိုဘယ္တုန္းကဧည့္သည္လာဖူးလိုု႔လဲ....
ကြၽန္ေတာ္ အိမ္တံခါးသြားဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ အသက္ခပ္ႀကီးႀကီးမိန္းမတေယာက္..အထက္တန္းဆန္ဆန္ ဝတ္စားထားပံုကလူခ်မ္းသာတေယာက္မွန္းသိသာေစသည္...
"ဘယ္သူလဲမသိဘူး..."
"Park Chanyeolဆိုတာမင္းလား??.."
"ဟုတ္ကဲ့...အန္တီကဘယ္သူ.."
"Yifanေရာ...သူဘယ္မွာလဲ!!..."