Photograph. || d.l. || gxg

19. Bölüm "Kurşun"

Jill'e baktım. Neyi bölmüştüm?

"Neyi böldüm?" Pis pis sırıttı. "Siktiğim."

İçeri girip etrafa bakındım.

"Magda?" Cevap bekliyordum. "Magda!"

Jill kapıyı kapattı ve kolumu tuttu. Merdivenden aşağıya inerken kaşlarımı çatıp ona baktım.

"Kolumu bırak kendim inerim."

"Sus be, in aşağıya."

Ağzındaki iple Magda'yı gördüğümde kolumu ondan çekip Magda'nın yanına gittim.

"Magda, ben geldim. Ben özür dilerim, neler düşündüm. Tanrım." Ağzındaki ipi çözüp konuşabilmesini sağladım.

"Seni seviyorum, Demi. Senin gitmen gerekiyor." Ellerini açacakken Jill kolumu tutup itti. Kıçımın üzerine düştüğümde Magda'nın bağırışını duydum.

"Siktiğim, öldür beni. Demi'yi bırak. Senin derdin benimle."

"Benden gitme nedenin bu kız mı?" Magda'nın saçlarını tuttuğunda ayağa kalktım. "Güzel kızmış."

"Demi, sen neden geldin? Lütfen git."

*

-Yazar anlatımı-

Magda, bileğinin acısını çekiyordu, ayakları bağlıydı. Demi pişmanlıkla ağlıyor ve Jill'e nefretini kusmak istiyordu.

Ne kadar saçmaydı, eski sevgilisi kendini öldürmek üzereyken sevgilisi gelmişti ve o buna şükür etmek yerine gitmesini istiyordu.

"Birazdan ikimizi de öldürecek!" diye cırladı Magda. Sesi acı ve suçluluk doluydu. Demi'nin onun yüzünden ölmesini istemezdi.

"Kimse ölmeyecek." Demi bu söylediğine gönülden inanırken Magda inkar ediyordu.

Jill, Demi'ye oturması için sandalye uzattı. Demi uzun süre sandalyeye baktı ve sonra aldı.

"Şimdi biraz konuşacağız." Dedi Jill. Demi sandalyeye oturdu ve saçını kulağının arkasına sıkıştırdı. Kafasını salladı ve Magda'nın ağlayışını izledi. Kafasını sağa sola salladı, yapma demek ister gibi. Yaptığı çoğu şeyden deli gibi pişmandı, Magda'da keşke daha affedici davransaydım, belki daha fazla vaktimiz olurdu diye düşündü.

"Magdalena benim eski sevgilim. Biliyorsun değil mi?"

"Evet." Dedi Demi. Biliyordu, onun geçmişini biliyordu.

"Biz bir şekilde ayrıldık ve sen geldin. Ben onunla barışmak için kapısına geldiğimde artık sen vardın, senden hep nefret ettim, her zaman ederim ve şimdi de ediyorum."

"Bir şekilde mi? Onu aldattın!" Diye düzeltti Demi.

"Her hafta en az 20 kere Wilmer Valderrama ile öpüşmüyorum en azından. Sarhoştum, kavga etmiştik. Klasik ama canını yakmak istedim." Demi, nefretle bakan Jill'e nefret ile karşılık veriyordu. Ortamda tek endişeli kişi Magda'ydı. Suçsuz ve toparlayıcı olan oydu.

"Bizi nerede gördün?" Dedi Magda.

"Sana özür dilemek için çiçek alıp gelmiştim, dükkan kapalıydı. İçeri giremedim ama camdan baktığımda onu öptüğünü gördüm. Lanet bir histi. Eğer ölecek olsam o zaman ölmek isterdim."

Jill doğru söylüyordu, kendini öldürmeyi denemişti. Magda onun gerçekten aşık olduğu tek kızdı.

"İyi ki onu aldatmışsın ve o benim olmuş."