Our Black Night || Dylan O'Brien

5

Dylan: no więc?

Ja: no więc co?

Dylan: po co piszesz? Serio, nie rozumiem cie. Wiesz dobrze, dlaczego pierwszy napisałem i wiesz, że cię nie lubię. Mimo wszystko dalej się do mnie odzywasz

Dylan: to dziwne

Ja: uważasz, że to jest dziwne? A teraz pomyśl o sobie

Dylan: w jakim sensie?

Ja: tak bardzo drażnią cię moje wiadomości, tak bardzo mnie nie lubisz, a mimo to dajesz się wciągnąć w dyskusję

Ja: nie łatwiej byłoby zablokować numer?

Dylan: idk

Dylan: po prostu nie potrafię nie odpisać

Ja: co? Dlaczego?

Dylan: może i czasem jestem dupkiem, ale nie potrafię olać innych

Ja: wow

Ja: Dylan ma uczucia

Dylan: cuda się zdażają

Ja: twoja dziewczyna nie jest zazdrosna o to, że cię nękam? Myślałam, że może zostanę zaatakowana przez nią na boisku szkolnym

Dylan: zerwałem z nią wczoraj

Ja: czemu?

Dylan: bo to był płaz. To coś w ogóle nie używało mózgu. Sam nie wiem dlaczego z nią byłem

Ja: może cycki i tyłek?

Dylan: prawdopodobnie

Dylan: na boisku? Byłaś na boisku?

Ja: tak. Coś w tym dziwnego?

Dylan: po co?

Ja: moim marzeniem jest zostanie stalkerem i chciałam zobaczyć jak wygląda Dylan, który tak bardzo mnie nie cierpi

Dylan: i co? Wiesz już?

Ja: nie...

Dylan: tak ma zostać

Dylan: fajnie było tak popisać, ale zdania na twój temat nie zmienię. Jesteś upierdliwą, zakompleksioną nastolatką, która szuka pocieszenia u starszego chłopaka. Podziękuję za taką znajomość

Ja: mam wrażenie, że nie zdajesz sobie sprawy z tego jak potrafisz kogoś urazić
Wiadomość anulowano

Ja: piszę do ciebie, bo mam wrażenie, że jesteś osobą, której będę mogła zaufać, tylko potrzebujemy czasu na poznanie się
Wiadomość anulowano

Ja: naprawdę cieszyłam się, gdy do mnie napisałeś
Wiadomość anulowano

Ja: miło. A teraz dobranoc i do jutra :*
Dylan: daj mi spokój chociaż w weekend...