Home ~een The Mortal Instruments fanfic

Hoofdstuk 5

Alec' POV

Ik zat in mijn kamer niks te doen. Nou, eigenlijk wel, want ik zat te denken. Een paar dagen geleden had Magnus me gekust en ik wist niet wat ik moest doen, dus was ik weggerend. Ik heb nog niet met hem gepraat, maar weet dat het er ooit van moet komen. Op dat moment hoorde ik mijn kamerdeur opengaan en zag Izzy binnenlopen. 'Hey Alec!' zei ze opgewekt. 'Izzy... hoezo ben jij in zo'n goede bui?' Ze glimlachte. 'Oh, ik heb net weer een lading van mijn beroemde chocoladekoekjes gemaakt, dus je mag ze proberen!' Ik werd al misselijk als ik aan die koekjes dacht, maar wilde mijn zusje niet teleurstellen. 'Oké, Izzy. Ik kom.' Ik stond op en wilde de deur uitlopen, toen Izz in lachen uitbarsten. 'O, ik maakte gewoon maar een grapje. Ik weet dat jullie mijn koekjes haten. Het blijft grappig om jullie reacties te zien.' Ik staarde haar aan. 'Serieus, jij wist dat al de hele tijd!' Ze lachte nog harder en ik kon zelf ook geen lach onderdrukken. 'Maar goed, even voor het echt,' zei ze. 'De echte reden dat ik in zo'n goede bui ben, is omdat de bitch weg is en we dus normaal kunnen trainen voor de verandering!' Ik wist waar ze vandaan kwam. Sinds dat Aline bij ons is komen wonen, lopen we steeds achter met training. Niet omdat wij zo slecht zijn, maar omdat zij blijkbaar nog nooit fatsoenlijke training heeft gehad of ze is gewoon heel slecht. 'Dat klinkt goed, Izz,' zei ik en ik volgde haar de deur uit. 

Op weg naar de trainingszaal kwamen we onze moeder tegen. Ze zei dat ze een belangrijke mededeling had. Eenmaal in de trainingszaal aangekomen zag ik Jace. Dat hij vreemdgegaan was, zat me nog steeds dwars, maar ik heb hem grotendeels vergeven. Hij is en blijft mijn parabatai. 'Ik heb een belangrijke mededeling,' zei ze. 'Jullie weten dat we de laatste tijd moeite hebben om alle demonen tegen te houden in New York.' Ik knikte. Het liep de laatste tijd een beetje uit de hand met de demonen. 'Dus heb ik aan de Kloof gevraagd of we wat hulp konden krijgen.' Eindelijk, denk ik. Ik had al een paar weken om hulp gevraagd aan mijn moeder en nu eindelijk krijgen we die. 'De Kloof heeft dus het instituut van Detroit opgeroepen.Het is een heel goed instituut. Ze hebben daar twee van de beste schaduwjagers van jullie generatie.' Nu moest ik wel even slikken. Het Detroit instituut is altijd heel mysterieus geweest. Ook al ligt Detroit niet aan de andere kant van het land, niemand weet er veel vanaf. Wel weet iedereen dat er daar ongelofelijk veel demonen moeten zijn, door de vele doorgangen, maar op de een of andere manier horen we nooit over overlast. Nu wist ik dus waarom dat was: ze hadden twee van de beste schaduwjagers van onze generatie. Ik vroeg me af of ze beter zouden zijn dan Jace. Als ze dat waren, zou hij denk ik best wel pist zijn. 'Oké, dus dat was de mededeling. Ze zullen hier al snel komen. Veel succes met trainen!' Ik zag Jace meteen weer naar de pijl en boog grijpen. Ik grijnsde. De pijl en boog was altijd mijn favoriete en beste wapen geweest en het slechtste van Jace. Het voelde goed om ergens beter in te zijn. 

Clary's POV

Toen ik weer terugkwam in de trainingszaal was iedereen al druk bezig met trainen. Maar zodra Liam me zag, kwam hij meteen naar me toe. 'Hey, gaat het wel?,' vroeg hij. 'Je rende zomaar weg.' 'Ja, het gaat wel,' zei ik. 'Weet je het zeker?' Ooh, net als Mila kende hij me te goed. Op dat moment besefte ik dat ik dit niet langer voor hem geheim kon houden. Hij was mijn beste vriend en moest weten wat er gebeurd was, voordat we naar New York gingen. 'Nou... eigenlijk is er wel iets. Iets wat ik je moet vertellen voordat we naar New York gaan.' Liam keek me even aan. 'Wat is er dan? Vertel het me.' Ik keek achter hem naar de anderen. Ik zag Mila goedkeurend knikken, maar ik zag ook Sarah en Jason en Diana en Michael kijken. 'Dat vertel ik zo wel. We moeten nu eerst trainen.' 

A/N Hallo iedereen! Hier is weer een nieuw hoofdstuk. Het is niet zo lang als normaal, maar ik doe mijn best om zo snel mogelijk een nieuw hoofdstuk te schrijven. Dat gaat waarschijnlijk wel lukken, aangezien het bijna Pasen is! Ik weet dat dit verhaal nogal langzaam gaat, maar ik wil er voor zorgen dat het een lang verhaal wordt en dat ik alles kan vertellen wat ik kan. Hopelijk tot snel!