Home ~een The Mortal Instruments fanfic

Hoofdstuk 7

Izzy's POV

Nadat we te horen hadden gekregen dat de schaduwjagers uit het instituut van Detroit zouden komen, ging iedereen zich maar gewoon op trainen focussen. Ik snapte eerlijk gezegd niet waarom iedereen zo stil was. Ik bedoel, het instituut van Detroit! Dan zou er hier misschien nog iets spannends gaan gebeuren. De laatste tijd was er hier namelijk helemaal niets aan. Oh, was Clary maar nooit weggegaan! Maar, echt, ik mis mijn beste vriendin. Althans, dat was ze. Wat ze nu is, weet ik niet. Soms zou ik gewoon willen dat ik iemand had om mee te praten. Natuurlijk is Alec er. Maar ja, hij is mijn broer. Simon is er ook nog, maar hij is de persoon waarover ik zou willen praten, dus hij valt ook af. Met Magnus zijn serieuze gesprekken praktisch uitgesloten. En Jace, tja, wat zullen we er over zeggen. Met die gast wil ik gewoon niet praten al was hij de laatste persoon op aarde.

Soms heb ik gewoon een vriendin nodig om mee te praten over de meest nutteloze dingen, zoals Clary en ik dat wel eens deden. Gewoon even niet aan trainen of demonen denken, gewoon even normaal zijn en over normale dingen praten.

Maar hier sta ik dan weer in de trainingszaal te trainen. Ach ja, laat ik het positief bekijken. Aline is er gelukkig niet. Man, wat haat ik haar. Gewoon nog erger dan Jace en dat zegt wat. Sinds die ene dag in Idris, is ze gewoon op mijn slechte kant gekomen en er nooit meer uitgestapt. Bovendien is ze een verschrikkelijke schaduwjager.

Na een tijdje trainen kwam mam weer binnen met een nieuwe mededeling. 'Kinderen kom even bij mij staan,' zei ze. Het was niet echt een vraag, meer een verklaring. 'Oké.' Ze leek een beetje nerveus. 'Je weet hoe ik jullie gezegd heb dat de schaduwjagers uit het instituut van Detroit al snel zouden komen? Nou, ze komen al over een paar uur.' Het was stil. 'Komen ze al over een paar uur?' vroeg Jace. 'Wie komen er al over een paar uur?' hoorde ik een hoge bekende stem zeggen. 'Aline, wat fijn dat je je bij ons kan voegen.' zei mijn moeder en ik moest bijna lachen hoe geforceerd het klonk. 'En om je vraag te beantwoorden. De schaduwjagers van het instituut van Detroit komen over een paar uur om ons te helpen met de demonen. Dus als je zo vriendelijk zou willen zijn: zou je de anderen willen helpen met de kamers klaar te maken?' Ik wachtte in spanning af naar wat ze zou gaan zeggen. 'Uuh, oké, dat is goed.' Wow, dat was een verrassing. Blijkbaar was ze net zo bang als alle anderen.

Nadat we klaar waren met het klaarmaken van de kamers was iedereen doodmoe. Ik bedoel, ik weet dat we schaduwjagers zijn, maar helaas is er nog geen rune ontdekt om snel een kamer schoon te maken. Man, ik wist niet dat er zo veel stof in een huis kon liggen laat staan in één kamer. Wel had ik me even omgekleed uit mijn zweterige trainingskleren die ik aan had gehouden naar een wat meer comfortabelere look. Veel beter.

Nu stonden we allemaal in de hal te wachten op de mysterieuze schaduwjagers uit Detroit. 'Hoe lang duurt het nog?' vroeg Aline op een heel erg zeurderige manier. 'Hou toch je kop.' zei ik. Ik kon me niet bedwingen. Opeens voelden we het allemaal. Er had zich een portaal geopend, hier vlak bij. 'Jace, Aline, Alec, gaan jullie onze gasten even verwelkomen buiten. Isabelle, blijf even hier.' Terwijl Jace, Aline en Alec naar buiten liepen, bleef ik achter bij mijn moeder. 'Ja, ik weet het. Ik moet me inhouden.' zei ik, wetend dat het over mijn opmerking tegen Aline was. 'Ik zeg niet dat je je moet inhouden, maar als onze gasten er zijn, verwacht ik wel dat je je gedraagt.' 'Zeg dat maar tegen Aline.' Mijn moeder keek me streng aan. 'Isabelle.' 'Oké, oké,' zei ik defensief.

Toen hoorde ik de deur opengaan. Ik keek achterom en zag eerst Jace binnenkomen. Hij zag bleek. 'Gaat het Jace? Het lijkt net alsof je een geest hebt gezien?' zei ik een beetje lacherig. Jace keek me aan en probeerde te praten, maar hij kon geen woord uitbrengen. En toen zag ik waarom hij dat niet kon. Achter hem kwam een meisje binnenlopen. Een die zich hier thuis leek te voelen. Een meisje met rood haar, groene ogen en een vastberaden blik op haar gezicht. Ik slikte. 'Clary?'

A/N Zo, hier is dan eindelijk weer een deel. Hoe vonden jullie het? Zouden jullie nog meer van Izzy willen horen? Ik hoor het graag in de comments. Hopelijk tot snel!