What'ca Doin Today || Vkook

|1|

"Pardon?"

Jungkook kendisine seslenen çocuğa baktı.

"Evet?"

"Uhm,şey...Yarın erkek arkadaşımın doğum günü, ve ona bir gömlek alacağım...-"

"Benden ne istiyorsun adını bilmediğim çocuk?"

"Uh,üzgünüm.Ben Taehyung.Ama sen bana V de.Her neyse,senden istediğim şey şu gömleği dener misin?"

Jungkook kendisine uzaltılan gömleğe baktı.Beyaz düz klasik bir gömlekti.O neden deneyecekti ki?

"Pardon ama bu benim denememdeki amaç ne?"

"Bedenin erkek arkadaşımın bedeniyle neredeyse aynı.Eğer sana olursa eminim ki ona da olacaktır. Lütfen,benim için bir denesen?"

Jungkook karşısında dudaklarını büzerek bakan V'ye baktı.Deneyecekti,evet ama neden tanımadığı birine iyilik yapacaktı ki?Bunu kendisi de bilmiyordu.

"Pekala,ver hadi."

Jungkook bıkkınlıkla gömleği aldı ve kabinlere doğru yürümeye başladı.Arkasındanda V takip etmeye başladı ve kabinlere gelince Jungkook arkasını döndü ve eliyle dur işareti yaptı.

"Sanırım içerde kendim giyinebilirim,huh?"

"A...Şey...Haklısın.O zaman ben seni burada bekleyeyim."

Jungkook gözlerini devirerek içeri girdi ve arkasından da kabini kilitledi.Ne olur ne olmaz.

Gömlek giymede ne kadar başarısız olsa da deneyecekti.Tişörtünü çıkartıp askıya astı ve gömleği giydi.İlk başta önünü iliklemeden kollarını bağlamaya çalıştı fakat başaramadı.

"Hey V!Sanırım ben bunu giymeyeceğim."

"Neden?Küçük mü geldi?Eğer küçükse büyüğün-"

"Hayır ondan değil..."

Jungkook ne kadar çekinse de söylemek zorundaydı.

"Şey...Ben gömlek giymeyi pek becerememde..."

"O zaman aç kapıyı da sana yardım edeyim."

Jungkook bir süre düşündü.Tanımadığı birine ne kadar güvenebilir ki?Ancak başka çaresi yoktu.

"Tamam,kapıyı açacağım...Ama en ufak bir temas olursa hiç düşünmeden seni öldürürüm,tamam mı?"

"Tamam tamam...Aç artık şu kapıyı."

Jungkook tereddütle kapının kilidini çevirdi ve kapıyı açtı.Taehyung içeri girince kapıyı tekrar kapattı ve kilitledi. Esmer olan karşısındaki bedene büyülenmiş gibi bakıyordu.Bu vücudu Tanrı özenerek yaratmış olmalıydı...

"Hadi,bir an önce giydir de bitsin bu işkence."

Taehyung kafasını salladı ve Jungkook aynaya döndü.Kollarını sağa ve sola kaldırarak Taehyung'un onu giydirişini izledi.

Sanki evlenmiş gibi hissediyordu.Uyanmış,ve kocası üstünü giydiriyor gibi...

Tae tamam anlamında iki defa sırtına vurdu ve Jungkook Tae'ye doğru döndü.Tae önündeki düğmeleri iliklerken kafasını kaldırıp Jungkook'a baktı.Dudaklarının arasında neredeyse boşluk yoktu.Jungkook her ne kadar ondan etkilense de onun bir erkek arkadaşı olduğunu biliyordu,ve bunun yanlış olduğunu fark edip geri adım attı.

Atmasıyla beraber sırtı kabinin duvarına yaslandı.Kendini toparlayıp aynaya döndü ve kalan düğmeleri kendi ilikledi.

Tae kendine gelerek Jungkook'un yanına geçti.İkisi de aynaya baktı.Jungkook yanındaki V'ye bakarken aslında yakışabilecklerini düşündü.Ardından bu düşünceyi hemen kafasından atıp konuşmaya başladı.

"Sanırım oldu.Aslında ben bile beğendim kendime de mi alsam acaba?-"

"Beğendin mi gerçekten?"

"Evet.Fakat bu vücut hatlarını çok belli ediyor,haberin olsun.Sonra kıskanma erkek arkadaşını :)"

"Yo,sorun değil.Herneyse,artık onu çıkartsan iyi olacak :)"

Jungkook tamam anlamında kafasını salladı.Tae tam kapıdan çıkacakken arkasını döndü ve gülerek konuşmaya başladı.

"Çıkarabilecek misin,yoksa yardım etmeli miyim?"

"Sanırım bunu halledebilirim."

Jungkook gülerek cevap verdikten sonra Tae dışarıda beklemeye başladı.Evet...planı tıkır tıkır işliyordu.Şimdiki adım telefon numarasını almaktı.

Jungkook kapıyı açtıktan sonra gömleği Tae'ye verdi.

"Yardımım dokunmuştur umarım?"

"Hemde çok...Sana nekadar teşekkür etsem azdır...?"

Jungkook adını söyleme gereği duydu.

"Jungkook.Adım Jungkook."

"Jungkook...Sana kookie diyebilir miyim?"

Jungkook'a ilginç gelmişti bu lakap.Hafif tebessüm etti.

"Tabiki."

Junkook elini uzattı.

"O zaman sana bol şans."

Tae kendisine uzatılan eli tutarak sıktı.

"Teşekkürler."

Jungkook tam gidecekken Tae onun kolunu tuttu ve Jungkook 'yine ne var?!' bakışı ile Tae'ye baktı.

"Şey...Telefon numaranı verir misin acaba?Belki konuşuruz?"

"Uhm...Anladım...Tabi,***********"

"Tekrar teşekkürler."

Jungkook arkasını döndü ve herşeyden habersiz alışveriş merkezini terk etti.

Taehyung ise iki yıldır sevdiği çocuğun numarasını aldığı için mutluluktan kalbi çıkacak gibiydi.Ardından olmayan sevgilisine aldığı hediyeyi kasaya götürdü.Parasını ödeyip çıktıktan sonra eve gidince ilk işi Jungkook'a mesaj atmak olacaktı.

-------

Tekrar selam ^_^
Bu kitabı yuuki_cross'un isteği (!) üzerine yayımlıyorum.Eğer bir hatam olduysa lütfen bunu mesaj yoluyla iletin.Sizin görüşleriniz benim için değerli. ↖(^▽^)↗

Heyo merhabalar falanlar filanlar, eğer bu hikayeyi hatasız bir şekilde okuyorsan bu benim sayemde. Hanım efendi düzeltmeye üşeniyor...
yuuki_cross sizi seviyor :')
-yuuki :)