REBOUND-COMPLETED

REBOUND 26 >//<

*

Salamat sa mga bumabasa nitong story na to. Pasenya na sa magulong pangyayari. Sorry daw??hahaha Magulo din kasi yung utak nung nagsusulat buhol buhol na. hindi na maintindihan. Wahaha. Kayo ba naiintindihan nyo pa? Nagtataka nga ako dumadami yung bumabasa nito eh. Ano bang meron dito? hahaha. Ayun...SALAMAT na tuwa ako kahit hindi ako natutuwa sa magulo kong pagsusulat binabasa nyo pa din. SALAMAT talga ako'y na-tatssss!!! hahahaha..

Sige go basa....

Excited na akong umuwi kasi may girft na ako para kay Kyle. Syempre naman babawi ako. Tinanong nga ni Daryll kung para kanina daw yung binili ko sabi ko sa housemate ko. Hindi naman na sya nagtanong pa ulit.

Hindi naman nagtagal dumating na kami sa tapat ng apartment.

"Thanks sa dinner Daryll tsaka sa mga kwento mo nagenjoy talaga ko."

"Basta ikaw."

Yan tayo sa mga banat eh. Napangiti tuloy ako.

"Sige una na ako ingat sa byahe ha?"

"Sure...kitakits bukas."

tumango lang ako at kumaway.

Bago ako pumasok sinigurado ko muna na hindi makikita ni Kyle yung birthday and peace offering gift ko sa kanya.

Lakad.

Lakad.

Lakad.

Naka-lock yung pinto.

Hindnap ko sa bag ko yung susi at naalala ko na wala sa aking yung susi na kay kyle nga pala. Nilabas ko yung phone ko para tawagan sya.

pagkakita ko ng phone ko.

56 Missed calls

26 texts

yung texts at misscalls galing sa kay kyle at sa kuya ko...

LAGOT!!!!!!

Tinawagan ko si kuya pero busy ang line...

I lang bese akong nag-try pero busy pa din. Mamaya ko na lang tatawagan.

Kumatok ako sa pinto.

TOk.TOk.

Walang response. Naku naman baka tulog na yun.

Eh...kung sa bahay na lang akaya ako umuwi. Kaso nakakatakot naman kasi...AMPSSSS!!!

Anong oras na ba?? 1:30AM??

Oh noes...

Kakatok sana ulit ako nung biglang bumukas yung pinto nakayuko ako kasi nahihiya akong makita yung mukha nya... Teka bakit parang ang tagal naman akong sermonan nito.

Pag-angat ko ng ulo ko. Hindi si Kyle yung nakita ko....

Isang pamilyar na mukha.

Si

Si....

Si....

LYKA.

"Hi." Nakangiti nyang bati sa akin.

Hindi ko alam kung anong dapat kong isagot. Ngumiti nalang rin ako.

"Uhm... sorry naharang ako sa dadaanan mo. Paalis na rin ako e."

Actually nakaharang ka sa pintuan ng puso ng taong gusto ko kaya nga hindi ako makapasok e. ANNNSAVEEH???? Ano ba tong iniisip ko?

"Ah. okay lang."

"Hey, sorry hindi ko makita yung susi eh--- Lia?" Natigilan si Kyle sa paglalakad. Pero agad din namang nakabawi.

"Ah...sige antok na ako eh... INGAT KAYO." Pinilit kong ngumiti. Ingatan mo ang puso ko.