Saved (Carl Grimes)

Chapter nine

Violet

Weer aangekomen bij Alexandria ga ik meteen weer naar huis. Ik heb niet zoveel zin om met hun te blijven.

Ik baal zo erg dat ik niet optijd bij die vrouw kon zijn, ik had gelijk: iedereen die ik ontmoet gaat toch dood, sommigen sneller dan anderen. Ik kan beter alleen blijven.

Ik open de deur en loop tegen iemand aan. 'Sorry.' 'Geeft niets meisje, het was mijn fout.' Samen lopen Carol en ik naar de keuken. Het ruikt super lekker. 'Wat ben je aan het maken?' Vraag ik terwijl ik in de oven probeer te kijken. 'Een cheesecake voor het feest van vanavond.' Ik kijk haar verbaasd aan. 'Oh dat was ik vergeten te vertellen! Vandaag bestaat de community 5 jaar, en dat moet gevierd worden!' Doet ze de overdreven stem van Deanne na. Lachend pak ik een appel en ga naar de woonkamer.

Ik ging helemaal op in het boek dat ik aan het lezen ben, dat ik niet had gemerkt dat Carol tegen mij aan het praten is. 'Je moet gaan douchen! Je bent helemaal vies. Ik heb schone kleren op je bed gelegt.'

Ik leg mijn boek weg en ga naar de douche. Het is de eerste keer dat ik hier douche. Ik wou het echt niet doen. Maar ze heeft gelijk, ik zie er echt niet uit.

Het warme water stroomt over mijn lijf. Het is al eeuwen geleden dat ik een warme douche heb gehad. Het is heerlijk. Ik geniet van het schone gevoel als ik uit de douche stap en droog me af.

Ik kijk in de spiegel en herken mezelf bijna niet. Ik snap niet waarom mensen eerst nog met mij om wouden gaan, ik zag er echt verschrikkelijk uit!

Carol heeft leuke shorts voor me klaargelegt met een super cool shirt. Ik ga voor de eerste keer aan mijn make-up tafel zitten. Er staan wat make-up spulletjes op zoals mascara en lippenstift.

Ik doe een klein beetje mascara op en epileer mijn wenkbrauwen. Verder hoef ik niet echt iets te doen. Ik trek mijn schoenen aan en ga weer naar beneden.

'Moet je jou toch eens zien! Je bent beeldschoon!' Roept Carol. Ze bekijkt me van top tot teen. Ik bloos, het is lang geleden dat iemand een compliment gaf. 'Je ziet er echt prachtig uit!' Ze trekt me in een knuffel. Ik knuffel haar terug. Voor een keer kan dat wel toch?

Omdat het feest is.

Daarna vinden ze me toch niet meer mooi of aardig.

Afstand is het beste.