3rd Person
"Karylle, our relationship's not working anymore"
"Vice, p-pwede pa...m-may pag-asa pa naman diba?" Naluluhang tanong ni Karylle
"K, I-i fall for someone else at tsaka pagod na ako. Pagod na pagod na akong alagaan at mahalin ka" he admitted
"Don't worry, dito parin naman ako uuwi. Ayokong masira ang pangalan ko" he leave her crying
<//3
Karylle
Siguro nga kasalanan ko kung bakit niya ako iniwan. Tama nga yung sinabi niya sakin dati...
Flashback
"I'm sorry Mr and Mrs Viceral. We can't save your baby anymore, masyadong mahina ang kapit ng bata sa sinapupunan ni Mrs Viceral. I'm sorry" the doctor left.
"V-Vice" she's trying to reach his hand ngunit naging mailap si Vice
"Pa-papupuntahin ko nalang dito sila mama. U-uuwi na muna ako" he said in a cold voice.
Hindi na muli bumalik si Vice sa ospital hanggang sa makauwi na si Karylle matapos ang ilang linggong pagpapagaling sa ospital. Pinaramdam ni Vice kay Karylle na siya ang may kasalanan kung bakit nawala ang anak nila.
Isang gabi, nagkainuman ang barkada ni Vice sa kanilang tahanan. Puro utos si Vice sa asawa at pinapahiya niya rin ito sa harapan ng mga kaibigan.
"Alam niyo, yang si *hik* Karel, pinabayaan yung anak *hik* namen kaya nawala" sabi ni Vice habang dinuduro si Karylle
"Brad, aksidente yung nangyari huy. Wag mong sisihin asawa mo" sabi naman ni Vhong na isa sa kaibigan ni Vice
"Totoo naman eh, nang dahil *hik* sakanya nawala yung anak ko" mapait na sabi ni Vice habang tinungga ang alak na iniinom
"Ahmm si-sige, iwan ko muna kayo" ngumiti si Karylle ngunit halata ang sakit na nararamdaman.
Lumipas ang ilang oras at nagpaalam na ang kaibigan ni Vice. Paakyat na si Vice nang hagdan ng muntik na siyang mabuwal dahil sa sobrang kalasingan. Aalalayan na sana siya ni Karylle nang biglang...
"Pwede ba?!? Bitawan mo ako!!!" Galit na sigaw ni Vice sa asawa
"A-ano bang problema, Vice???" Pinipigilan ni Karylle na maiyak
"Tinatanong mo pa talaga kung anong problema?!? IKAW!!! IKAW ANG DAHILAN KUNG BAKIT NAWALAN AKO NG ANAK!!! Wala kang kuwentang asawa at Ina!!! Alam mo, dapat hindi yung anak ko yung nawala, SANA IKAW NALANG YUNG NAWALA!!!" Dahil sa masasakit na sinabi, hindi na napigilan ni Karylle ang maiyak.
"Sana nga. Sana ako nalang"
End of flashback
<//3
I woke up having a headache, dahil siguro kakaiyak ko kagabi. After doing my morning routine, I went in the kitchen to prepare my breakfast. I saw him in the kitchen eating. He just give me a cold stare and bumalik na ang atensiyon niya sa kinanakain niya.
