ARWEN

15 yıl önce…

Gece uyurken bir ses duyuldu. Birileri kasabayı yağmalıyordu görünüşe bakılırsa. Kalkıp pencereden baktı. Dışarısı alev alev yanıyor, çığlıklar yükseliyordu. Ne kadar kaçsalar da sonunda bulmuşlardı işte. Hemen perdeyi kapatıp William’ı uyandırdı. “Uyan buldular bizi.” dedi yaşlı gözleriyle. “Hemen buradan gitmemiz gerek. Çocukları al.” dedi William. Katherina diğer odaya geçip çocukları uyandırdı. “Anne neler oluyor böyle ? “ diye sordu Steve. Ne diyeceğini bilemeyerek ; “Bir şey olmuyor bir tanem sadece buradan gidiyoruz.” dedi korkusunu belli etmemeye çalışarak.

Yatakta uyuyan daha 2 yaşındaki kızını yavaşça kucağına aldı. “Hazırız.” dedi William’a. Kapıyı açıp dışarı çıktılar hemen. Ne yapacaklardı şimdi ? “Seni seviyorum.” dedi William. “Bende seni seviyorum.” diye karşılık verdi Katherina “Seni asla bırakmayacağım.” “Bize bir şey olmayacak William, ayrılacak gibi konuşma lütfen.” dedi. Arkalarından bir ses duyuldu o anda koşuyorlardı fark edilmemeye çalışarak. Ama artık çok geçti. Kucağında sıkı sıkı tuttu korkuyla bakan bebeğini. Belki de öleceklerdi kim bilir.

Son bir kez baktı oğlu ve kocasına. Tekrar kaçmaya çalıştı ama başarılı olamayacağını biliyordu. Onlarda bu yüzyıllar süren düşmanlığın kurbanı olacaklardı. Bir el hissetti kolunda. Çığlık attı. William yanına gelmeye çalıştı. Ama onu da yakaladılar. Birkaç adamın ona saldırdığını gördü. Ağlamaya başladı. Herkes o an William’a bakıyordu. Bir ses duydu. “Şimdi tam zamanı kaçman gerek.” dedi kolunu sıkan kişi.

“Bu aralıktan faydalan kaçman gerek.” diye tekrarladı. Katherina dönüp William’a baktı. Yapacak bir şeyi yoktu. Burada durmaya devam ederse sadece oda ölürdü. Kucağında ağlayan kızına baktı. O yaşamalıydı. Ne kadar onun için zor olsa da adamla dönüp koşmaya başladı. Bir süre koştuktan sonra dinlenmek için durdular, köy gözden kaybolmuştu. Onları orada nasıl bulduklarını düşünüyordu hala.

Adama dönüp “Neden beni kurtardın Lucas? “dedi. Lucas bir an durdu. Daha sonra “Seni seviyorum Katherina. Ne kadar evli olsan da seni hep sevdim. William’la düşman ırklardansınız. Karşı geldikleri halde beni bile dinlemeden evlendin onunla ve kaçtınız. Bir gün sizi bulacaklardı bunu biliyordun ve o gün geldi işte. Kendi türünden biriyle evlenmeliydin. Ama artık çok geç belki de öldüler çoktan.” O an aklına dank etti oğlu.

William’ın yanında kalmıştı. Ölmüş olabilirdi. Zorla durdurabildiği gözyaşları tekrar akmaya başladı. Lucas konuşmaya devam etti. “Kızın babasız büyümemeli, o daha çok küçük. Evlen benimle bu onun için daha iyi olur. O çok güçlü olacak bunu biliyorsun. 18 yaşına geldiğinde güçleri ortaya çıkacak bu olmadan onu öldürmek isteyenler olacaktır. Tek başına bunun üstesinden gelemezsin Katherina.” dedi. Evet haklıydı. Bir süre bunu düşündü. Herkesten gizlemesi gerekiyordu o bile kendi güçlerini bilmemeliydi bu onun için çok tehlikeli olurdu.

Anca bu şekilde koruyabilirdi onu.William’ın ırkının ondan haberi olmamalıydı zaten bu gece Steve ve William’ı onlar öldürmüşlerdi. Başka çaresi yoktu. Sevmese de Lucas’la evlenecekti kızı için. Lucas’ın gerçek babası olmadığını hiç bilmeyecekti. Ne kadar istemese de bu onun iyiliği içindi.Bunu yapmak zorundaydı.

Merhaba biz iki arkadaş böyle bir hikaye yazmaya karar verdik ve bu ilk deneyimimiz o yüzden daha acemiliğimize vererek bazı hatalarımızı görmezden gelmenizi rica ediyoruz.. Bu daha giriş bölümü olduğu için sadece olayların nasıl başladığını anlattık ve kısa oldu fakat ilerleyen bölümlerde böyle olmayacağını bilmenizi isteriz.keyifli okumalar :) ayrıca 10 votedan sonra ilk bölümümüz gelecek yorum yaparsanız çok seviniriz görüşleriniz bizim için çok öneml bu yüzden lütfen belirtin teşekkürler

Eylül&Zeynep