ARWEN

ARWEN -5-

Öncelikle ÖNEMLİ, okuyun lütfen.Vay canına,uzun zamandır yeni bölüm atmıyorduk-1 ay falan oldu değil mi?-Bayram boyunca yeni bölümler gelecek ama Arwen'i sanırım 15-20. bölüm gibi bitirebiliriz.Fakat yeni bir hikayeye başlayacağız.Arwen'in aksine fantastik değil,romantik ve teen fiction olacak.Hikaye biraz Eylül ve Beni anlatıyor.My Wattpad Love'ı okuyanlar bilir ; "Bir yazar,hikayesine kendinden parçalar katar".Sanırım bunu yeni hikayede gerçekleştirmiş olacağız.Umarım beğenirsiniz.

Bu bölüm aksiyonsuz ama şirin,tatlı bişey oldu sanırım.Kısa olmuş olabilir,ama siz yine de okuyup vote verirseniz seviniriz :D Resimdeki Steve(karakteri değiştirip Chris Zylka yaptım),bölüm şarkısını da dinleyin.İyi okumalar,iyi bayramlar! -Zeynep

-Arwen-

O günden sonra ne kadar Adam'dan uzak durmaya çalışsam da, o inat edip büyükannemle ilgili olan sorunu öğrenmişti.Benim yanımda olmasından mı bilmiyorum ama, büyükannemin ölümüne hala üzülemiyordum.Bundan pişmanlık duymuyorum,bana iyi geliyor.

"Dünya'dan Sarışın'a!"Adam'ın sesiyle yerimden zıpladım.Ona döndüğümde sırıtıyordu. "Bana Sarışın dememeni sana kaç kere söyleyeceğim,seni budala?" Elini saçlarından geçirip bana yaklaştı."Sanırım bin milyon daha" "Öyle bir sayı yok,şapşal!"Erkeksi sesiyle kıkırdadı, "Matematiğimin iyi olduğunu kim söyledi ki zaten?" "Bayan Ryder'ın bacaklarına değil de derse odaklansaydın bu konuşmayı yapmıyor olurduk." Kaşlarını çatıp muzip bir şekilde gülümsedi, "Bana bak," eliyle çenemi yukarı kaldırıp yüzüne bakmamı sağladı. "Sen beni kıskanıyor musun,Sarışın?" Yanaklarıma hücum eden sıcaklık kızarmamı sağlarken çenemi onun elinden kurtarıp kekelemeden konuşmak için dua edip "Hayır,ne saçmalıyorsun Adam,seni kız avcısı!" dedim.Başını arkaya atıp hayran olduğum kahkahalarından birini atarken,kafamı sola çevirip istemsizce kıkırdadım ve tekrar ona döndüm.Gözlerimi devirip "Neden gülüyorsun,çakma Lachowski?" Ellerini cebine koydu ve hafif bir tebessüm ile bana baktı. " İltifat mıydı bu?Yoksa..." başını sağa yaslayıp "Benden hoşlanıyor musun,Sarışın?" dedi.Tekrar gözlerimi devirdim."Bazen gerçekten adımı unuttuğunu düşünüyorum,Lugosi."Sarı saçlarımın uçlarından bir tutam alıp parmağıyla oynadı.Gören de bizi sevgili sanırdı.Hatta okulun ayaklı gazeteleri beni sıkıştırıp bunu sormuşlardı.Ben?Adam?Biz?Sevgili?Yok artık!İmkansız bile bunun yanında daha imkanlıydı.

"Konuyu değiştiriyorsun,Sarışın.Farketmedim sanma.Cazibeme kapıldığını biliyorum.Eh,bu benim sonuçta.Sende haklısın,tatlım.”Gözlerimi devirdim.Onun yanında bunu yapmak alışkanlık haline gelmişti.”Egonu da okula yazdırmalısın,neredeyse senin kadar büyümüş.En azından o Bayan Ryder'ın bacakları yerine derse odaklanabilirdi.” Kıkırdadı.”Bak,yine kıskandın”dedi, kendini beğenmiş tavrıyla.”Ah, saçmalama, Adam! Her neyse benim içeri girmem gerek” diyerek evimi işaret ettim.Okuldan döndüğümüzden beri neredeyse yarım saattir kapıdaydık.”Tamam o zaman,sonra görüşürüz,Sarışın.”Arkamı dönüp yürümeye başlamıştım ki ; bileğimde bir el hissettim.Adam beni kendine çekip sarıldı ve “Kendine dikkat et,Sarışın” deyip kendi evine doğru yürümeye başladı.

Sarıldığı zaman aldığım traş losyonunun kokusuyla sersemleşerek orada dikilmeye devam ettim.Aptalca sırıtıp içeri girdim.Ev fazla boş ve sessiz geliyordu artık.

Bir duş almaya karar verdim.Büyükannem öldüğünden beri evde hep müzik sesi vardı.Kendimi biraz da olsun yalnız hissetmemi engelliyordu.CD çaların yanına gidip müziği açtıktan sonra banyoya giderek musluğu açtım ve küvetin tamamen dolmasını bekledim.Daha sonra en sevdiğim vişneli şampuanı ve sabunu alıp küveti köpükle doldurdum.Nedenini bilmeden Adam'ı düşünmeye devam ediyordum.Sarıldığı zaman sanki uzun zamandır eksik bişey tamamlanmış gibi hissetmiştim.Uzun zamandır ilk kez, huzurluydum.

-Adam-

Sarılmak da nereden çıkmıştı böyle?Aptal Adam! Son zamanlarda iyice saçmalamaya başlamıştım ben.Kıyafetlerimi çıkartıp kendimi duşun altına attım.O sarışının yeşil gözleri gözümün önüne gelince gülümsedim.Daha sonra kafamı sağa sola sallayıp, “Kendine gel Adam! Aşık olmak yok.Asla yok.” Hem neden saçlarıyla oynadım ki onun?Yüz yıl boyunca yaşamayacak birine aşık olamazdım.Acı çekemez,zayıf düşemezdim.Gerekirse kalpsiz olurum.Fakat aşık olamam.

Yarından itibaren ondan uzak durmalıyım.O öldükten sonra aşk acısı çekecek kadar aptal değilim.