Paglingon ko sa kanya, nakatingin siya sa’kin.
Sinungitan ko lang siya, feeling close nito.
“Is it okay with you, KIMM?” tinanong ako ni Ma’am.
What must I say? Tumango nalang ako tapos nakita ko yung mga mata ng mga kaklase kong babae na nanlilisik.
“May boyfriend ka ba?” at biglang nagkaron ng pandemonium sa classroom.
Yung tipong tahimik lahat pero pag katanong niya, biglang nagsigawan.
“I guess that’s a private matter, Mister. So why ask publicly?” Sarcasm, that’s my job!
Sinabi ko yan ng di tumitingin sa kanya.
“Ooooooooooooooh.” Sabay sabay na kantyaw ng mga kaklase ko sa kanya. Hindi na siya sumagot at hindi ko rin tinignan kung ano pang expression niya.
“Mr. Charles David Yiu.” Tawag ni Ma’am.
Naramdaman kong may tumayo sa row at katapat ko.
I know it’s him. Nagsimula na namang magtilian mga kaklase ko. “Quiet, people. Let’s hear from him.”
“Charles David Yiu, 17." Whatever.
Time check, 11:30AM. LUNCH TIME.
“KIMM, sa’n ka magl’lunch?” si Sam.
“Ah, di ko din alam e.”
“Sama ka nalang sa’kin. Pero, kasama ko boyfriend ko ha? But for sure okay lang sa kanya.” Sakit naman nun. Kasama niya boyfriend niya, si TJ.
BINABASA MO ANG
Please, Remember
Teen FictionWhen everything ends up badly, things change a lot. Just like the way things went for KIMM. All she thought was about her being left out. Until one day came and everything went clear. Proceed to the Prologue. Continue to read it! Thank you! :)
