The Perks Of Being Annabeth Petrova

Chapter Twenty Six - Moving In

MBB BUILDING (PENTHOUSE)

PUMASOK KAMI USING MARIA'S INTEL SA ELECTRONICS PARA I- DECODE ANG PASSWORD NG PENTHOUSE. Just like the last time, the penthouse stays the same pero mas na depina kung gaano karangya ang nakatira dito dahil fully- furnished ito at ang mga muwebles at gamit ay puro naggaling sa labas ng bansa at made to order pa. alam ko to dahil expert din ako sa ganitong bagay.

"I think this is the guest room and will be your room during your stay." Turo ni Maria sa isang wooden door right side ng gitnang room. 5 rooms to be exact ang meron dito. Tumungo ako dito at pumasok. Typical room for a guest. A sizable bed in white sheets sa center, large closet sa side, flat screen tv at dvd sa harap ng kama at may sariling banyo with a bath tub.

"Would you like us to add some of your things?" tanong ni Mia.

"No. this will be fine. You may leave now."

Yumuko sila na parang nag-aalangang iwan ako dito.

"I can manage myself. I will call you if I need anything." Pag-a assure ko.

"Yes, Miss Annabeth." At tuluyang umalis. Umupo ako sa dulo ng kama at dinama ang kalambutan nito. "Not bad." Tumayo ako at inayos ang mga gamit ko. Mga damit mula sa maleta ay inayos ko sa closet at mga toiletries ay inilagay ko sa banyo. After that, lumabas ako at pumunta sa kitchen. I open the fridge only to find some cans of beer at iilang piraso ng bacon strips, 3 eggs, at 1 applle at orange.  Inisa- isa ko ang mga cupboard only to see isang packet ng pancit canton at isang lata ng spam. I sighed in disbelief. I was about to dial my phone when I remember na nasa kotse yun na pinaiwan ko sa labas. I guess I have to do something. Bumalik ako sa kwarto and grab my purse.

LOYOLA MALL

Here I am sa supermarket ng mall nila Andrew Simon. I am pushing a cart tungo sa meat section. I was asking for beef tapa, chicken drumstick, pork chop at meatballs pero mukha yatang hindi narinig ng vendor.

"Ehem... I wont repeat what I said so get what I ask for." Sikmat ko. Bigla itong natauhan mula sa pagkamangha sa ganda ko kaya nagkukumahog siyang kunin ang gusto ko. Everytime na napapadaan ako, nagsitinginan ang mga bumibili particularly ang mga kalalakihan. Oo na, ako na maganda. Grabe naman maka tingin ng mga babae sa akin pero binabalewala ko na lang.

I was reaching for spag sauce ng may umabot nito at binigay sa akin. Tiningnan ko ang mukha ng umabot nito sa akin.

"You don't have to."

"Well, miss... I think a fragile lady like you needs help from me." Mayabang nitong sabi.

"Do you think I'm weak and I need your help?"

"Yes, I think so-" ganoon pala ha?

I grab his hand and twist it until he writhed in pain. Arrgh!!!

"Weak, huh?" binitiwan ko lang siya when customers started to give us attention. Nang makabawi na ito, he looked at me furiously. I looked at him with equal fervor. Him seeing my eyes made him frightened and went away. Tsk. Coward. I picked another spag sauce at pumunta nang counter not minding those eyes on me.

PENTHOUSE

Natapos ko nang ilagay ang mga pinamili ko sa kusina ng nakaramdam ako ng gutom. Hmm.. tutal, andito naman ako sa kusina, I decided na magluto ako ng pagkain ko.

Yes, tama. I can cook. And it is because I'm Annabeth Petrova.

Magluluto ako ngayon ng Filipino food which is menudo. Kumuha ako ng mga rekado sa vegetable rack at nagsimulang hiwain ito at sunod ang karne. Nagsimula na akong magluto sa stove at magsaing na din. I ate some of it at madami pa ang natira so tinabi ko na lang para mamayang gabi.

Umupo ako sa couch at nanood na lang ng palabas. Dora the Explorer. My. Such a stupid girl. Andyan na nga sa tabi niya, magtatanong pa. I switched the channel pero puro pambata. This is definitely not my thing.

"Useless."

Naghanap ako sa rack ng mga dvd at may nakita akong nagustuhan ko. Kuroshitsuji. Black Butler in English. This is definitely my thing. I became attached to this anime. I even have a room full of its memorabilia. I kind of fell in love with Ciel Phantomhive and Sebastian Michaelis. I even met their voice actors and actresses.

I was on the 15th episode of the first season ng nakaidlip ako ng konti. I woke up na ng hapon at pumunta ng banyo para maligo.

Ininit ko na din ang menudo. I was serving food for dinner ng nagsipasok ang iilan sa mga MMB Boys.

"What's that aroma?"

"Its coming from the kitchen, idiot."

"Tara! Check natin."

"Woah! Annabeth?!" I look at them.

"I think its dinnertime." Sabi ko.

"Are you kidding me?! You cook?" si Damon.

"I cook."

"Para to sa'min?" tanong ni Ran.

"To be honest with you, no. Then, you came and the food I prepared is more than enough for me to eat. It is better to share it with all of you than go to waste."

"Yeah, right." Si Ian.

Tinaasan ko sila ng kilay. "Why, you don't like? I can give it to the street children."

"No, no, no. K-kakain kami. So wag nang ipamigay." Pagpigil sa akin ni Eugene dahil iaangat ko na sana ang plato.

I shrugged my shoulders. "Bon appetite." At umupo na ako.

"Menudo? Its filipino food." Saad ni Rolf.

"My fave!" pa- childish na pahayag ni Eugene.

"Wala namng pagkain ang hindi mo paborito ah." Supo dito ni Ran

"Got a problem with that, Rolf? I cooked a filipino food which is menudo but I am a frenchwoman. It doesn't mean I grew up in France is I cannot favor any cuisine. Especially italian." Nagkibit balikat na lang siya.

"Let's eat then." Aya ni Andrew.

Thank you for reading!!! ^_^