The Secret Behind The Linus Cup(Titan Academy)

A New Start in a New Institution

Shia Sheridan's POV

"Shia Mom called me, kailangan na daw nating umuwi, napakalate na!!"
"Corrine mauna ka na, sabihin mo na lang kay mommy na may inaasikaso pa ako. Huwag na huwag mong sasabihin ang tungkol sa nangyari, Please Corrine"

Tumango siya at umalis na din. Bumalik sa libro ang atensyon ko..

"Wysor Institute?? Is this familiar to you guyys??"

Ang tanging naging reaction ko. I have no Idea about this Institute, hindi ko nga alam na may
nag-eexist palang ganito..

"Never heard of that one." sabi ni Victoria "Me Neither" dagdag pa ni Gin..

Tiningnan ko si Jatzen, its very obvious that she knows a lot..

"What??" sabi niya sa akin. Bahagya siyang tumawa at nagsmirk.. "You think I can give you the informations you need?? *chuckle*

"Do you have any other options?? Hawak kita sa leeg kaya sabihin mo sa akin kung nasaan ang Wysor Insitute.."

"I dont even have any idea about that" ngumisi siya   "Démarrer"

Natigilan ako!! Bigla na lang naging numb ang kamay ko at para itong dumadaloy sa buong body system ko. And at one point, I fell to the ground without feeling any pain or anything. I saw them running towards me.

Nakita naming lahat ang malalaking tree branches and vines na pilitang pumapasok sa Cabin hanggang ito na ang pumapalibot sa amin, its like we are trapped inside this thing. Sinubukan nilang putulin ang mga ito but its hopeless. 

And suddenly, yumayanig na ang buong paligid at para kaming nasa loob ng isang malaking bolang patuloy sa paggulong. Nahihilo ako at nanghihina, pilit kong iniiwasan ang damdaming ito but it stays right here in my body making me suffer. Unti unting pumipikit ang aking mga mata at nawalan ako ng malay.

"Shia shia shia shia" bigla akong nagising. Bumangon ako sa kakahiga at bumungad sa akin ang isang Plain White Room, actually wala kang ibang makikita dito maliban sa kisame, dingding at sahig. Nilibot ito ng aking mga mata na hinahanap ang taong gumising sa akin kanina.

"Are you okay Shia??" 0__0 its.... its Lucas' Voice. Lumingon ako sa likod at nakita si Lucas na nakatayo with a face na punong puno ng pag-aalala. Tumayo ako kaagad para lapitan siya...

"aahjsnakjhfdksdahhhak" nabigla ako sa naging kilos ni Lucas, hirap na hirap akong magsalita ngayon dahil mahigpit niyang hinahawakan ang leeg ko. Pati ang paghinga ay hirap na hirap kong gawin ngayon, What is he doing?? Is he trying to kill me?? Unti unting lumalayo ang mga pag-apak ko sa sahig, sa lakas niya ay lumulutang na ako ngayon dahil sa paghawak niya ng leeg ko. 

Biglang bumuka ang mga mata ko but this time, iba na ang environment na nakikita ko. Its a dark room na may isang maliit na ilaw malapit sa pintuan. Bumangon ako at nakita ang iba kong kasamahan na nakahiga sa maliliit na kama. Nakasuot na kaming lahat ng puting overalls and silence filled the room. Nakita ko si Gin sa tabi ng kama ko kaya ko siya nilaptan para gisingin.

"Gin, gin, gumising ka. Gin" I whispered to him, bigla din siyang nagising at tila ba ay naguguluhan. Nasaan nga ba kasi kami???

"Ano to??? Nasaan tayo??"
"I dont know Gin pero dapat tayong umalis dito bago pa tayo mapahamak"

"You wake the others up while susubukan kong buksan ang pintuan dito" at ganoon din ang ginawa namin hanggang lahat kami including Jatzen ay gising na. 

"Where are we? Nasaan tayo?? Whats this place??" ang sunod sunod nilang tanong.

"Its hopeless. The door is made of Azamantium, a twin metal of Adamantium, the strongest metal in the world which means ito ang second strongest metal at hindi ito basta bastang mabubuksan. Even their Security System is very strong."