The Secret Behind The Linus Cup(Titan Academy)

Blind Flash Part 1

Victoria's POV

Im so bummed. Hindi ako makapaniwala na sa lahat ng pagkakataong ito, nasa kamay pala nina Shia at Gin ang WC book. Isali mo pa si Jatzen. They never mentioned this matter to us. Now, im starting to think na kahit sa dami ng mga pagsubok na aming hinarap, hindi pa rin nila kaming kayang pagkatiwalaan. I want to ask them why it has to happen like this kaso kailangan pang mabigyan ng hustisya ang sinapit ni Cain. Magbabayad ang hayop na maygawa ng lahat ng ito.

Jatzen led us to a very big room filled with books. No doubt, isa itong library. A very very big one. You can spot so many kinds of books here, makapal o manipis, mataas o pandak, magara o simple. The only thing thats making me curious right now are the insignias on each book. Kumuha ako ng libro to know whats all this books about. Stories? Documentaries? Journals? Or, Spell Books? Book Portals? Magical Legends? Things are getting Real!

Everybody in the picture died...

Weird? Binuksan ko ang gitnang pahina at ito agad ang bumungad sa akin.
"Nakita mo na ba?"
Nahulog ko ang libro sa gulat! Ano ba naman tong si Jatzen, kung saan saan lang sumusulpot.

"Jatzen ano ka ba? Alam mo bang gulat na gulat ako sa yo. Your'e such a creep." Sabi ko sabay irap at disgusting face para sa kaniya.

"Oh, im so sorry to startle you." Sarcastic niyang sabi. Sorry? May nadagdag ba sa dictionary niya? I know Jatzen, shes a bitch, asungot, maldita, nakakainis at halos pantayan na nga tong pagkawalang puso ko. (Now, that was too much!) Kayat imposibleng magsosorry yan.

"Quit it! Ikaw naman kasi. Bakit mo ba kinalimutan kung saan mo nilagay ang libro. Akala ko ba matalino ka? Now, we are wasting so much time na. Alam mo ba kung gaano kalaki ang library na to?"

"Okay. Whatever. Kasalanan ko na pero alam mo bang walang patutunguhan yang init ng ulo mo? Iwan na nga kita dito."

"Good! kasi if there is one thing I want right now, its for you to leave."

Bago pa siya tumalikod ay inirapan niya ako. Really? So Old! Akala niya siguro siya lang ang bitchy sa grupo. Ako si Victoria no at marunong din ako sa mga pairap-irap. Darating din ang panahon na magkakasubukan kami.

When I motioned to return the book, I noticed na blanko ang mga pahina sa likuran.

And all of a sudden, an invisible punch hit my gut. Sa bilis nito, sakit ang nagpaiwan sa tiyan ko. Parang nalaglag ang mga internal organs sa lakas ng suntok. Im still left dumbfounded.

Seconds later...
Hindi pa rin ako nakagalaw nang may sumunod na namang mga suntok. Sa likod ko, sa mga balikat, sa dibdib, sa tiyan at ang sipa sa mga binti ko ang dahilan kung bakit ako napahiga. Binubugbog ako ng isang invisible force na hindi ko malabanan. I moaned out of pain nang narinig ko rin ang pagsigaw ni Luna. What came after are the different cries, wails and groans from my friends. What is happening?

The torture didnt stop. Im trying to fight a force I cant see so I am sprawled on the floor defensless. Dahil sa di matiis na sakit, my eyes closed and I fainted.

Bigla akong nagising. Nahihirapan akong igalaw kahit ang ulo ko dahil sa sakit. I am panting and pain danced all over body. I whimpered in pain as I straighten my body into a sitting position. Blue and Purple and Yellow and Pink tints blossom all over my arms and the rest of my body. I closed my eyes thinking about how I got into this, bakit ako naging bugbog sarado.

Four walls came into view with sunflower paint. May side table at isang lamp sa tabi ko. Isang wardrobe sa harapan at katabi nito ang isang vanity. Bukas ang mga bintana kayat pumapasok sa loob ang sinag ng araw. My eyes can reach the trees outside this house. Luntiang damo at isang thin pavement na sinadya para sa tao.
Where the hell am I?