Hayatımı Değiştiren Adam

Yaklaşan Bunalım

Tam bir hafta , yanlış duymadınız tam bir hafta sonra memurluk sınavlarına girip - umuyorum ki - mesleğime sahip olacağım. Bu ne demek peki ; bu sıkıcı hayatımdan kurtulup , kendi ayaklarımın üzerinde durabildiğim zamanların bana bahşedilmesi demek. Her şey için hazırım , tüm konular , sorular aklımda . Başarabilirim öyle değil mi? Her neyse bunlar tamamen kendime güven vermek için yaptığım konuşmalar. Ben böyle hazırlanırken maalesef küçük ve bir o kadar da aşık kardeşim hasta. İki gündür ateşler içerisinde yatıyor. Acile götürmemize rağmen hala kendine gelemedi. Annem sabahtan akşama kadar başından ayrılmadan bekliyor. Benim de sınavım olduğu için haliyle tüm ev işlerine babaannem bakıyor. Yaşlı başlı kadın , ona da çok üzülüyorum. Hatta şimdi aşağıya inip , kahvaltı sofrasına yardım etsem iyi olacak.

Merdivenlerden hızlıca inerken tüm ev halkı kapının sert çalışı ile irkildi.Koşarak kapıyı açtım .Açarken Sude'nin gelmiş olabileceğini varsaymıştım.Kapıyı açtım.

Hayatımın en berbat anıydı. Karşımda yıllarca arayıp sormamış , annemi , beni , babaannemi ve küçük kız kardeşimi yalnızlığın içine gömmüş , bir zevk uğruna dünyanın öbür ucuna gidip bizi terk etmiş olan adam ; BABAM duruyordu.

-Kızım.

Gözlerimden iki damla yaş düştü o an .Onu özlediğim için ağladığımı sanmasın diye elimle sildim göz yaşlarımı . Onun gelmesine mana verememişken , yanındaki erkek çocuğu iyice kafamı karıştırmıştı.Annem ise geleni merak etmiş ve oturduğu koltuktan bana seslenmişti:

-Ayça kimmiş kızım.

-Hiç kimse anne , hiç.

Babam sessizce:

-Öyle deme Ayça , izin ver içeri gireyim.

-Hayatımı bir kere mahvettin , buna bir kez daha izin vermeyeceğim. Çalışman gerekmiyorken bile zevklerin uğruna denizlerde sefa sürmeye devam ettin sen.

O sırada meraklanan babaannem elinde tabaklar ile kapının önünde dikildi. Yıllardır görmediği oğlunu görünce elindeki tabakları düşürdü ve ağlayarak yere yığıldı. Annem de tüm bu karmaşanın içine dahil olmuştu. O da göz yaşlarını tutamıyordu .Bir yandan babaannemi sakinleştirmeye çalışıyordum bir yandan da annem  nefretle bakan gözlerini izliyordum. Aklıma o an masum kardeşim Zeynep geldi. Tüm bu seslerden korkmuş olmalıydı , babaannemi bırakıp onun yanına koştum. Şaşkın gözlerle doğrulmaya çalışıyordu.

-Dur Zeynep .

-Abla ne oluyor?

-Dur ablacım , sakin ol uzan sen.

O lanet herif elini sımsıkı tuttuğu çocuğu da alarak içeri girmişti bile. Anemin kolundan destek alan babaannem zorla yerinde duruyordu. Babamı görünce Zeynep , kırık bir gülümsemeyle

-Babam , dedi

O , Zeynep'i tanıyamamıştı bile . Annem babaannemi koltuğa oturtup babama döndü.

-Neden geldin , bu çocuk kim?

-Biliyorum size haksızlık ettiğimi düşünüyorsunuz. Emekli olmama rağmen hala denizciliğe devam etmemin tek sebebi sizsiniz. Beni size bakmak ilgilenmekle yükümlü kıldınız. Sadece biraz kafa dinlemek istemiştim.

-Sen ne iğrenç bir adamsın , bir de seni yıllarca bekleyip , geceleri akıttığım gözyaşlarından beni mi suçluyorsun!Oldu mu dinlendin mi , beş yıl be adam beş yıl ! Beş yıl kafanı dinledin ha, ben annem bu çocuklar ne haldeydik biliyor musun?Nereden bileceksin ki , sen daha kızını bile tanıyamıyorsun.

-Bunları dinlemek için gelmedim. Sadece vicdanımı rahatlatmak istiyorum. Size hiçbir zaman ne eşlik ne de babalık yapabildim. Bunu da kabul ediyorum , beni buraya tekrar kabul etmeyeceğinizi de sadece benim bir oğlum var. Ahmet , onun harap olmasını istemiyorum.

O an kan beynime sıçramıştı. Elinde gezdirdiği çocuk bir başka kadının evladıydı. Sefasını sürmüştü yıllar boyunca denizin ortasında. O kadar sinirlenmiştim ki ona vurmak , pişkin pişkin konuşan ağzına bir yumruk çakmak geliyordu içimden. Herkes duyduklarının etkisi altındayken:

-Kendi evlatlarına çok güzel baktın sıra beydahlarına mı geldi ? Onun harap olmasını istemiyormuşmuş , ben kaç senedir baba özlemi çekiyorum . Senin annen bile bizi senden daha çok düşünüyor. Şimdi o çocuğu da al ve def ol bu evden. Ne senin ne de bu çocuğun bizim evimizde yeri yok.

-Ayça senin dilin çok uzamış , nasıl  konuşuyorsun sen benimle ?

-Sen kimsin ki be benim hayatımda , senin benim için gram değerin yok .Sana saygı göstermemi , çocukluğumdaki gibi sana aptalca sarılmamı mı bekliyordun?Al şunu da çık git!

Sözleri duyunca kaldıramadı. Elini bana doğru yöneltti.Bana vuracaktı , yıllardın görmediğim sözde babam bana vuracaktı. Annem hızlıca tuttu o pisliğin bileğini. Ben de hemen Zeynep'e sarıldım. 

-Sen ne benim için  ne de benim çocuklarım için hiç bir şey değilsin .Ama sakın , sakın evlatlarıma elini kaldırma . Onlara bu zamana kadar bir faydan dahi dokunmadı , onlara asla zarar veremezsin.Al şimdi çocuğu ve def ol.

Babaannem arkandan ağlayarak söze katıldı hemen:

-Ah güzel gelinim , etme eyleme . Bırak bu ırz düşmanı ne yapıyorsa yapsın , ama bu yavrunun bir suçu yok .O daha küçük bir sabi , ne olur ona kıyma. Ben ona bakarım , yeter ki o yavruyu da bu sorumsuzun bu ahlaksızın eline bırakma.

Annemin vicdanı sızlamıştı .Gözlerinden belliydi , yavaşça okşayıp tuttu çocuğun elinden.

-Çık , dedi babama dönüp. 

O da arkasına bakmadan gitti. Her zaman böyle yapardı. Ama artık bu eve adımını atamayacak. Annem Zeynep'i kucağına alıp odasına götürdü. Merdivenlerden çıkarken sanki biraz önce hiçbir şey yaşanmamış gibi güzlü ve kendinden emindi. Ah annem , senin kızın olduğum için öyle gururluyum ki. Babaanneme sarılıyorum bir yandan , o ise sessiz sessiz ağlıyor. Ne kadar acı bir insanın evladının bu kadar vicdansız olması. Olanları bir an olsun unutmak , en azından yaşadığım sıkıntıyı paylaşmak için Sude'ye gitmeye karar vermiştim , ama bu çocuk da salonun ortasında öylece duruyordu . Babaannemi gösterdim ona kulağına eğilip :

-Git babaannenin yanına o sana çok iyi arkadaşlık yapar dedim.

Gülümsedi. Babaannem haklıydı ,bu çocuğun -Ahmet'in- bir suçu yoktu. Kapıdan dışarı çıktım ve derin bir nefes aldım. Telefon ile Sude'yi aradım ama salak yine ne yapıyorsa telefonu açmıyordu .Tek bir çarem kalmıştı. Camının önünde bilgisayarı ile uğraşan Emre gözüme çarptı bir an. Kapılarına doğru yaklaştım. Kapı tokmağını kaldırdım , ama indirirken içimde bir şüphe vardı .Birkaç gündür tanıdığım birine aile hayatımı açmalı mıydım?