Zaman geçmek bilmiyordu. Odamın en ücra köşesinde müzik dinlerken ve uyuklamaya çalışırken kenardan gelen ses ile birlikte kendime geldim.
"Buraya gel dünya" deyip gri kedimi kolumun altına aldım.
Her zamanki gibi saat tam 8'de yatağıma uzandım. Kapımın çalınmasıyla gel dememi beklemeyen anne ve babam içeri girdiler. Annem "merhaba tatlım" diyerek yatağıma oturduğunda diklendim ve kimseyle göz teması kurmadan karşıdaki duvara baktım.
"Bu akşam bizimle yemek yemek ister misin?" Dedi annem. Sesinde tereddüt vardı. Babama bakarak söylemesi ile birlikte babamın umutlu bakışları bana dönmüştü.
Kafamı olumsuz anlamda salladım. Babam "hadi Maya seninle sohbet etmek istiyoruz" dediğinde "istemiyorum" dedim alçak sesle.
Annem kafasını sallayıp "peki tatlım gelmek istersen bekliyoruz" diyip yanağıma hafif bir öpücük kondurmasıyla geri çekildim.
Odamdan çıkmalarını bekleyip çıktıklarında ise tabletimi elime alıp biraz sosyal medyada oyalandım.
Daha sonra ise elime komodinim üzerindeki kitabımı alarak yatağıma uzandım ve kendimi kitapla bütünledim.
Kafamın üzerindeki ağırlıktan kurtulmak amacıyla elimle yüzümü yokladım ve elime geçen kitabı fırlattım. Dün akşam kitapla birlikte uyuya kalmıştım.
Bugün yine o iğrenç, samimiyetsiz ve şımarık insanların olduğu okula gidecektim. Aslında geçen seneye kadar bir devlet okulunda okuyordum fakat babam bir anda işlerini düzelttiği için beni bir koleje yazdırma kararı almışlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dolabımdan yırtık mom jeen ile gri tişört ve koyu gri bol bir gömlek çıkardım ve yatağıma bıraktım. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra kıyafetleri üzerime geçirip beyaz superstarlarımı giydim ve saçlarımı at kuyruğu yapıp siyah çantamla birlikte aşağıya indim.
Annem ve babam çoktan çıkmışlardı.
Annemin hazırladığı tostu alıp yedim ve geç kalmamak için koşarak evden çıktım.
Yaptığım hatayı fark ettiğimde biraz geç olduğunuda anlamıştım. Evden şapkasız asla çıkmıyordum ve acele ettiğim için bugün şapkamı unutmuştum. Yere bakarak yürümeye başladım. Sonunda okula girdiğimde kimseye çarpmamaya dikkat ederek ve kimseyle göz teması kurmayarak sınıfıma ulaştım.
Minicik etekleri ile erkeklerim ağzına düşecek gruplarla karşılaşmak hergün midemi bulandırsada bu okulda olma zorunluluğumdan dolayı ses çıkarmıyordum.
Öğretmen gelmişti fakat gerkes kendi kafasında takılıyordu. Sınıfta ben kimseyi tanımam yüzlerini bile bilmem onlarda benim bilmez. Hayatım monoton olsada ben pek fazla sıkılmıyorum. İçimden bu geliyor. Gülen insanlardan nefret ediyorum.
Bir kız ağzını yaya yaya "hocam şu kenarda oturan kız sınıfa yeni geldi sanırım" dedikten sonra herkesin bana bakmasıyla "lanet olsun" diye fısıldadım. Bu kız beni nasıl fark etmişti ki ? Varlığım ve yokluğum belli değildi zaten.
