RUHSUZ

3. bölüm

"Eve gitmek istiyorum" dedim ve cama döndüm.

"Bir daha o etekle eyilmeyeceksin o kadar yoksa...."

"Yoksa ne" diyerek döndüm. Sinirliydim ve sinirlendiğimde kendimi tutamıyordum.

"Yoksa seni keserim lan" diye bağırdığında kapıyı açmaya yeltendim fakat kilitlemişti.

"Lütfen" diye fısıldadım. "Gitmek istiyorum".

Bir kaç saniye yüzüme baktıktan sonra "peki" diye alçak sesle konuştu ve arabayı çalıştırdı.

Eve geldiğimizde cantamı alıp hemen arabadan indim.

Göz yaşlarım benden habersiz her zamanki yollarını izleyerek düşüyordu birer birer.

Ellerimle yüzümü sildikten sonra eve girdim. Kimsenin olmayışı işime gelmişti.

Ayakkabılarımı çıkarıp elime aldım ve saçlarımı geriye attırdım.
Bu gece iğrenç bir gece olmuştu benim için ve hemen uyumak istiyordum.
Kıyafetlerimel beraber kendimi yatağa attım ve gözlerimi kapattım.

Sabah alarmdan önce uyanıp bir duş almış ve kendime gelmiştim.

Babamın sesiyle beraber aşağıya kulak kesildim.

"Kızımız bir deli ! Kimseyle konuşmuyor bile! Hatta insanların gözüne bile bakmıyor! Yıllardır sesini duymadım. " diye bağırıyordu.

"Hayır benim kızım deli falan değil ! O  sadece biraz içine kapanık! Zamanla iyi olacak! Lütfen sus artık" diyerek annem karşılık verdi.

Ne yani sesimi duymamış mıydı ? Konuşuyordum arada bir aslında.
dolabıma yöneldim.

Siyah pantolon siyah sıfır kollu ve üzerinede lacivert siyah oduncu gömleği geçirip önünü açık bıraktım. Siyah postallarımı giyip bordo beremi kafamı geçirip siyah çantamı aldım.

Sınıfa girdikten sonra şapkamı çıkarıp kafamı masaya koydum.

Yanıma oturan kişiyle beraber kafamı kaldırdım. Tabiki keremdi.

Sırıtarak bana bakıyordu.

"Bugün benimle geliyorsun. Bir kafeye gidicez" dediğinde "hiç bir yere gelmiyorum" diye mırıldanarak geri yaslandım.

"Geliyorsun maya" deyip sıradan kalkıp sınıftan çıktı.
Bu çocuk benden ne istiyordu ?

Oflayarak kafamı tekrardan masaya koydum.

Okul çıkışı kenardan giderek kereme yakalanmamaya çalışsamda beni görmüştü.

Koşar adımlarla evin yolunu tutarken yanıma yaklaşan arabayla durdum.

"Sana gelmiycem demiştim" dediğimde "bin arabaya maya" dedi sinirle.

"Binmek istemiyorum" dedikten sonra yürümeye devam ettim.

"Maya sırılarımı zorluyorsun" dedikten sonra arabadan indi.

"Senin sınırlarınla ilgilenmiyorum" diyr mırıldandıktan sonra yürümeye devam ettim.
Korna sesleriyle arkamıza döndüğümüzde yolun ortasındaki keremin arabasinın trafiği kapamış oldugunu gördük.
Kerem "eğer arabaya binmezsen o arabaya bende binmeyeceğim ve saatlerce bekleyeceğiz" dediğinde 10 dakika boyunca durdum. Fakat insanlar delicesine küfürler etmeye başladığınfa ayağımi yere sertçe vurarak arabaya bindim.

Zafer kazanmış gülüsüyle arabaya bine kerem hemen gaza bastı.

Yol boyunca sesim çıkmadı.