-1 hafta sonra-
Bir haftadır utancımdan kimseyle görüşemiyordum. Kerem işlerini hallediyor bende evde oyalanıp bazen sıkıntıdan ilginç tarifler deniyordum.
Telefonumun çalması televizyona verdiğim dikkatimi dağıtmıştı.
'Anne' yazısını gördüğümde gözlerim irileşti.Telefonu açıp bekledim.
"Maya" dedi annem endişeli ses ile.
"Baban beni seninle tehtid ediyor kızım çok üzgünüm. Seni evden kovduğum için özür dilerim. Baban bir hafta evde olmayacak eve gel ve bu işten nasıl sıyrılacağımızı düşünelim". Şimdi hıçkırık sesleri kulağımı dolduruyordu."Geliyorum" diye mırıldandıktan sonra telefonu kapattım.
Kot pantolon ile belimi tamamen saran bir triko giydim.
Deri ceketimi sırt çantamı ve postallarımı alıp evin kapısını çektim.Neredeyse koşar adım yürüyerek gidiyordum. Annemin zorla beni evden kovduğunu anlamak zor değildi ama o adi herifin beni kullanarak bunu yapıyor olması aklıma gelmemişti. Artık ona baba bile demek istemiyordum.
Evin dış kapısına geldiğimde ilk önce bir duraksadım. Yavaş adımlar atarak çelik kapıya ulaşmıştım ki annem kapıyı açarak hızla yanıma geldi.
Uzun zamandır onu görmediğimden ya da çok ağladığından yaşlanmış gibi gelmişti.Kollarını gevşeterek beni eve geçirdi.
Hâla tek kelime etmemiştim ya da edecek gücüm yoktu.
"Boşanırsam herşey hallolur gibi geliyor bu hafta içinde bu işi halledelim. Maya lütfen benimle konuş ve bana yardım et." dediğinde bakışlarım yeri buldu.
"Elimden geleni yapacağım. Boşanma işlemledini hallet" dedim ve odama çıktım.Dünya'yı çok özlemiştim. Biraz onunla ilgilenmem gerekiyordu.
-----------------------
Kerem'in aramasına bir kez daha son vererek yatağıma uzandım. Şuan onunla konuşmak istemiyordum. Aslında kimsenin yüzüne bakmak istemiyordum.Anlayamadığım birşey beni ruhsuz kişiliğime geri çekiyor, kimseyi görmeme hissimi yoğunlaştırıyordu.
Sakince dünyayı sevmeye devam ettim.
Derin ve Seyda'da bir çok kez aramıştı.
Kısa bir duş aldıktan sonra üzerime kot pantolonum ile beyaz tişörtümü geçirdim. Siyah şapkam ve siyah montumuda giydikten sonra elime geçen sadece bir botu ayağıma geçirdim.
Kerem'den eşyalarımı almam gerekiyordu. Belki biraz da durumdan söz edebilirdim.
Zile bastıktan sonra geri çekildim ve beklemeye başladım.
Kerem'in uykulu gözleri beni bulduğunda "ben-" diye başladığım cümlemi keserek "eşyalarını getireyim" dedi.
Sakince eşyalarımı bana verdikten sonra kapıyı sertçe yüzüme kapattı.Bu kadar sert bir tepki beklemiyordum. Zorla yutkunarak valizimi elime aldım.
Adımlarımı hızlandırarak bir taksi çevirdim.
Eve geldiğimde annem koltukta uyuyordu. Yukarı çıkıp üzerimi değiştirdim ve sinirle yatağıma yattım.
Sadece biraz telefonunu açmamıştım. Bu kadar büyütecek ne vardı ? Ya da eve geldiğimde tekrar beni kovma girişimini neye borçluydum ?Bir sağa bir sola dönmekten yorulmuştum. Yatakta doğrulup telefonumu elime aldım.
Konuşmama izin vermeliydin.
Kerem'e mesajı gönderdikten sonra beklemeye başladım.
Yarım saat olmasına rağmen hâlâ mesaj gelmemişti. Bu saatlerde uyumadığını biliyordum. Belkide şuan dışarlardaydı. Şarjı bitmişti. Hatta uyuya kalmıştı.Özür dilerim.
Derin'e de mesaj attıktan sonra aşağıya inip içecek birşeyler aldım.Nerelerdesin kızım sen ? Sabahtan beri seni arıyoruz. Noldu ? İyi misin ?
Derin'e tekrat iyi olduğuma dair ve seyda'yı da alıp sahil kafede buluşmamızı söyledim.
Üzerime siyah vücudumu saran spor bir elbise giyip deri ceket giydim. Uzun çizmelerimide giyip şapka taktım.
Evden çıktığımda saat 11'e geliyordu.
Hızlı adımlarla sahile yürümeye devam ettim.Derin ve seyda bir masada beni bekliyorlardı.
"Selam kızlar" dedim mahçup bir şekilde.
Seyda "nerdeydin kuzum ya valla korktuk. Kerem'de saçma saçma hareketler yapınca kavga ettiğinizi anladık." dediğinde derin 'sus' der gibi ona baktı."Ne hareketi yaptı ki?" dedim mırıltılı sesimle.
Derin "hiç ya saçmalıyor işte seyda" dediğinde birşeyler olduğunu anladım."Ne olduğunu söyleyecek misiniz?" dedim sinirle.
Derin kısık ve mırıldanır sesiyle konuştu.
"Bardan bir kızla eve gittiğini söyledi. Sana ulaşamayınca içti ve kafası iyi oldu. Yani sarhoştu".
#######
Merhabalarr... Çok uzun zaman sonra yazınca pek uzun ve pek içime sinen türden bir bölüm olmadı. Umuyorum ki bölümü beğenirsiniz.
Yorumlarınızı, beğenilerinizi ve desteklerinizi benden esirgemeyin lütfen.
Zira yazmaya karar verdiğimden beri en çok ihtiyacım olan şeyler sizlerin desteği.
Yazım yanlışları için özür diliyorum.
Aklıma gelen bir kurguyu daha sizlerle paylaşmak istiyorum. Eğer bunu sizde isterseniz mesaj ve yorumlarla söyleyebilirsiniz. Ruhsuz için elimden geleni yapacağım ve yakında yeni bir bölüm daha atacağım. Hepinize şimdiden teşekkür ediyorum.Desteklerinizi bekliyor olacağım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHSUZ
Teen FictionYalnızlık sana ruhsuzluğu getirir. Konuşmak ve gülmek bir insana hangi olayla yüz çevirebilir ? Ruhsuz olmak elinde olmaz sadece sen istersin !