RUHSUZ

17. bölüm

"Mayacım yani delirdin herhalde. Bu kadar geniş bir anne değilim ben. Çocuk salonun koltuğuna yayılmış uyuyordu ya. Haber verseydin keşke"
Annemin azarını işittikten sonra odama geçtim. Kerem sırıtarak " yani insan bir annem gelecek der bende ona göre bir yerde uyurdum" deyince elime geçen tarağı ona doğru fırlattım.
Havada yakalayıp masaya bıraktı.

"Ya sen beni affet gideceğim zaten." dediğinde yatağa oturup "küçükken neden hep kavga ediyordun?" diye sordum.

"Kızlarla bu konuları mı konuşmayaa gittin sen bakayım" dedi.

Sadece gözlerimi devirdim ve ellerimle oynamaya başladım.

"Bir nedeni yok. Yani sadece kimsenin beni sevmemesini istiyordum belkide" dedi ciddileşerek.
"Neden" dedim şaşkınlıkla.

"Çünkü annesi ve babası tarafından terk edilmiş bir çocuğun sevgiyi hak etmediğini düşündüm. Annem beni bıraktıysa eğer ben onun vereceği sevgiyi hak etmiyorum dedim kendimce. " dediğinde yüzünü diğer tarafa çevirdi.
"Şimdiki ailenle iyisin ama dimi" dedim mırıldanarak.

"Evet. Ben başlarda çok kaba davransamda sabırla alışmamı beklediler. Annem her akşam başıma geliyor yada benimle sohbet ediyordu. Babam işten geldiğinde okul hakkında konuşuyor ya da derslerimle ilgileniyordu. Ben ders çalışmasamla bir süre sonra benimle soru çözdüğü için soru bile çözer olmuştum çünkü küçüklükten bu yana sevgi görmemiş biri olarak sevgiye muhtaçtım. Arkadaşlarım konusunda yani hakan ve seyda konusunda yardımcı oldular. Şuan hakan şirkette part time çalışıyor. Seyda'nın her ay ihtiyaçları annemin tarafından karşılanıyor. İkisininde evi var. Annem seyda'ya kızı gibi davranıyor. Yani annemlerde senin yanındaydı. Çocuklar akşamları geliyorlardı ama annem senin için çok endişelendiği için senin yanında olmaya daha çok özen gösteriyorlardı. Seyda bi ara aramalarıma bile cevap vermedi" dedi gülerek.

"Özür dilerim maya. Cidden ben... Sadece korkuyorum. Ben seni kaybetmek istemiyordum ve sana bağlanamamanın daha iyi olacağını düşündüm. Aramalarıma cevap vermememen beni deli ediyordu zaten. Ama kararımı verdim. Artık yanında olacağım ve yaşadığın her ne boksa işte onu birlikte aşacağız." dediğinde gözümden akan bir damla yaşı sildim.

"Ya istemezsem" dedim tek kaşımı kaldırarak.

"Yani ya isteyerek ya da zorla bana fark etmez" dedim umursamazca.

"Gitmen gerek artık. Annem çok kızacak" dedim ayağa kalkarken.

"Taman yarın okula geçerken senide alırım" dediğinde kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Yürüyerek gitmek istiyorum" dedim.
Gardolabına yaslanarak muzipçe güldü.
"Pek de sıkmamamak gerek tabi. O zaman yarın yürüyerek gel ama şapkanı unutma güzelliğini saklaman hoşuma gidiyor" dedi ve kapıyı çekti.

Annemin sesi kulağıma gelince kapıya kulağımı dayadım.
Kerem "benim hatam efendim çok üzgünüm. Yani ben maya'yla aramızı düzeltmeye çalışıyordumda ama merak etmeyin tamamen zararsızım" dediğinde annem güldü.
"Sana güveniyorum kerem." dedi ve kapı kapandı.
Derin bir nefes alarak kendimi banyoya attım.

-----
Yazım hatalarını görmezden gelin.
Vote ve yorum yapmayı. Birde arkadaşlarınıza hikayeyi önermeyi unutmayın.
:))