แสงไฟสีส้มภายในร้านอาหาร และเสียงหัวเราะของทั้งคู่ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหลังจากที่เธอไม่ได้รู้สึกแบบนี้มาพักหนึ่งแล้ว
"คุณมีรอยยิ้มที่สวยนะลิลี่" อีธานชมขึ้นมาเมื่อสังเกตุรอยยิ้มเธอมาสักพัก "คงมีหลายคนบอกกับเธอแบบนี้บ่อยๆเธอเลยเฉยๆแล้วล่ะสิ" เขาพูดแบบนั้นเพราะเห็นลิลี่นิ่งเงียบไปแต่เธอแค่หัวเราะในลำคอเบาๆแล้วก้มหน้าเขี่ยอาหารในจาน
"ฉันอิ่มแล้วล่ะ" เธอพูด
อีธานจึงเรียกพนักงานมาคิดเงิน "ฉันเลี้ยงเอง"
"เฮ้ ไม่เป็นไร เราจ่ายของใครของมันดีกว่า" ลิลี่แย้ง
"ไม่เอาหน่า ผมเลี้ยงเอง ผมเป็นผู้ชายนะ"
"จะใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้างไม่ได้แล้วนะ นี่2016แล้ว ชายหญิงเท่าเทียมกัน" ลิลี่หยิบเงินออกจากกระเป๋าแล้ววางให้พนักงานไป เธอขยับยิ้มมุมปากเล็กน้อยเพราะรู้ว่าตัวเองชนะ
"โอเค" อีธานพูดแล้ววางเงินตัวเองก่อนที่พวกเขาจะลุกออกจากร้านมา
"โอ้ยฉันว่าฉันกินอิ่มเกินไป น้ำหนักฉันต้องขึ้นแน่ๆเลย" ลิลี่บ่นทันทีที่เดินออกนอกร้าน "แต่ก็นะ sorry not sorry" เธอยักไหล่ทำท่าไม่แคร์
"ไม่เห็นต้องแคร์เรื่องอาหารที่เรากินเลย ถึงมีชีวิตหลังความตายจริงคิดว่ายังไงก็ไม่มีร้านไหนขยายสาขาไปที่โลกนั้นหรอก" อีธานพูดทำให้ลิลี่เห็นด้วยและหัวเราะออกมา
ทั้งสองเดินไปตามทางถนน ลมเย็นพัดผ่านไปมา พวกเขาคุยเรื่องตลกกันมากมายเพื่อกลบเสียงของความเงียบ ลิลี่คิดว่าเธอไม่ได้มีหัวเราะแบบเสียงดังสุดตัวแบบนี้มาสักพักแล้ว อีธานถามเรื่องเกี่ยวกับสิ่งที่เธอชอบต่างๆ หนังสือ อาหารโปรด หนังโปรด เธอตอบเขาทั้งหมด ยกเว้น.. สถานที่ที่เธอชอบ
"อีธานวันนี้ฉันสนุกและอร่อยมาก ขอบคุณ" ลิลี่พูดทันทีที่มาถึงหน้าตึกบริษัทเธอ
ESTÁS LEYENDO
Home ที่เดิมเสมอมา (Harry's Fanfiction)
Fanficถึงฉันจะทำผิดต่อเธอไป แต่มันจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง มีบางอย่างระหว่างลิลี่กับแฮร์รี่ที่สื่อเห็นว่าปกติ วันหนึ่งจะต้องถูกเปิดเผยออก แต่ใครจะเป็นคนพูดขึ้น? นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้มีอายุ16ปีขึ้น เนื่องจากมีเนื้อหาบางช่วงไม่เหมาะสมกับเยาวชนที่อายุต่...
