ลิลี่เดินกลับเข้าห้องแฮร์รี่ไปพร้อมกับสี่คนนั้น เธอยืนที่ข้างเตียงเขาแล้วจับมือเขาไว้พร้อมกับรอยยิ้ม แฮร์รี่มองเธอและเริ่มสังเกตุเห็นสายน้ำเกลือที่เธอลากไปลากมา สวมใส่ชุดคนไข้ เขาสงสัยว่าทำไมและเกิดอะไรขึ้นกับเธอ
"ทำไมเธอต้องให้น้ำเกลือด้วย?" เขาถาม
"อ๋อ นี่น่ะหรอฉันแค่ไม่สบายนิดหน่อย" เธอตอบพร้อมกับรอยยิ้ม และหันไปมองหน้าคนอื่นๆ
"เป็นไงบ้างแฮร์รี่ รู้สึกปวดตรงไหนรึเปล่า?" เลียมถามเขา
"ก็ปวดหัวเป็นพักๆ และก็หิวด้วย" คำตอบเขาทำให้ไนออลตาโตขึ้นทันที
"จะทานอะไรไหม พวกเราจะได้ไปหามาให้" ไนออลเสนอทุกคนจึงมองไปที่เขา "อะไร? ก็แฮร์รี่หิว"
"หยุดเรื่องกินบ้างได้ไหมเนี่ย" ลูอิสบอกเขา
"หิวตลอดเลย กระเพราะนายทำด้วยอะไรเนี่ย" เซนเสริมต่อ
"อยากได้อะไรพิเศษไหมแฮร์รี่ เราจะได้ซื้อมาให้" เลียมถาม
"ไม่ได้หรอก เขาต้องทานอาหารที่โรงพยาบาบจัดให้ก่อน" ลิลี่แย้งขึ้นมาทันทีที่แฮร์รี่กำลังอ้าปากจะตอบ
"โอเค" เลียมขำเล็กๆ "ถ้างั้นไว้เจอกันนะ ไนออลหิวจะแย่แล้ว" เลียมบอกลาแล้วพาหนุ่มๆเดินกันออกไป เหลือแค่แฮร์รี่กับลิลี่สองคนในห้องนั้น
ลิลี่ปล่อยมือแฮร์รี่และเดินหันหลังไป "เธอจะไปไหน?" เขาถาม
"จะหยิบเก้าอี้ ฉันปวดหลัง" เธอตอบ เขาจึงหัวเราะที่ทำให้ตัวเองดูงี่เง่าเหมือนเด็กติดแม่
ลิลี่ลากเก้าอี้มาข้างๆเตียงเขาแล้วนั่งลง
"ฉันหลับไปกี่วันหรอ?" แฮร์รี่ถามขึ้น
"สามวัน" เธอตอบ
"นานจัง" เขาพึมพำเบาๆ
"ฉันนึกว่าเธอจะไม่ฟื้นมาแล้ว.." ลิลี่พูดเสียงเบา แล้วลูบหัวเขาเบาๆ
VOUS LISEZ
Home ที่เดิมเสมอมา (Harry's Fanfiction)
Fanfictionถึงฉันจะทำผิดต่อเธอไป แต่มันจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง มีบางอย่างระหว่างลิลี่กับแฮร์รี่ที่สื่อเห็นว่าปกติ วันหนึ่งจะต้องถูกเปิดเผยออก แต่ใครจะเป็นคนพูดขึ้น? นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้มีอายุ16ปีขึ้น เนื่องจากมีเนื้อหาบางช่วงไม่เหมาะสมกับเยาวชนที่อายุต่...
