ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งบนถนนออกซ์ฟร์อด ในวันคริสมาสต์ ลิลี่กำลังเดินตักสลัดเพื่อที่จะเป็นมื้อเย็นของเธอวันนี้ ใช้แล้วเพราะเธอรู้สึกว่าตัวเองอ้วนขึ้น จึงเลี่ยงไม่ได้ที่ตะช่างน้ำหนักและปรากฏว่ามันขึ้นมาจริงๆ หน้าท้องของเธอที่เคยแบบเรียบและมีกล้ามตอนนี้ก็เริ่มจากไปแล้ว เธอจึงต้องจำใจบอกลาอาหารที่เธอเคยกินเช่น วาฟเฟิลราดน้ำผึ้ง พิซซ่า ชีส โอ มีแต่ของอร่อยและไขมันเยิ้ม เธอเพิ่มตารางออกกำลังกายมากขึ้น แต่ก็ไม่เคยทำได้ถึงครึ่งชั่วโมงเลย เธอก็เหนื่อยจนแทบจะหายใจไม่ออกก่อน เพราะงั้นช่วงนี้ก็เลยเล่นแค่โยคะเบาๆเท่านั้น
"ลดน้ำหนักหรอ?" เสียงหนึ่งดังขึ้นข้างหูเธอ และเธอรู้ทันทีว่าเป็นใคร
"แม่สาวเบธานี่ไม่มาด้วยรึไง?" เธอถามแฮร์รี่
"ฉันอยากเดินกับเธอมากกว่า" เขายิ้มแล้วโอบหลังลิลี่เดิน
"อย่ามาเล่นทีเผลอเดี๋ยวฉันจะเผลอถีบหน้าเธอ" ลิลี่พูดขู่จึงทำให้เขาปล่อยมือออกจากเอวเธอทันที
"เมื่อไหร่เราจะพูดดีๆกันสักที" เขาถามขึ้นอีกครั้ง
"ชาติหน้าก็อาจจะเป็นไปได้ถ้าเธอไม่ได้เกิดเป็นแฮร์รี่ สไตลส์อีกครั้ง" เธอยักไหล่และเอื้อมตัวหยิบถั่วกระป๋องที่อยู่สูงสุด
เธอค่อยๆใช้ปลายนิ้วเลื่อนมันออกมาทีละนิดอย่างสุดตัวแต่ก็ไม่มีท่าทีที่มันจะหล่นลงมาสักอันเลย แฮร์รี่ที่กำลังยืนมองอย่างสงสารจากใจก็หัวเราะออกมาเล็กๆก่อนจะเขย่งขึ้นไปหยิบให้เธอแล้วยื่นให้ ลิลี่ไม่รับและหันหลังเดินไปเลย
"ไม่อยากได้ละ ขอบคุณที่ลำบาก" เธอตอบเสียงเรียบ แฮร์รี่ยิ้ม เดินตามหลังไปและวางถั่วกระป๋องลงในตระกร้าเธอ
"อีธาน คอร์ทแมน" เขาพูดชื่ออีธานขึ้นมาทำให้ลิลี่หันมามอง
"พูดชื่อเขาทำไม?"
"เพราะเขาน่าอิจฉาน่ะสิ" ลิลี่ยิ้ม ยักคิ้วก่อนจะหันตัวเดินไปเพื่อคิดเงิน "เขาโชคดีจริงๆที่เธอคุยด้วย แถมเธอยังยอมให้เขาจูบอีก หึ"
KAMU SEDANG MEMBACA
Home ที่เดิมเสมอมา (Harry's Fanfiction)
Fiksi Penggemarถึงฉันจะทำผิดต่อเธอไป แต่มันจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง มีบางอย่างระหว่างลิลี่กับแฮร์รี่ที่สื่อเห็นว่าปกติ วันหนึ่งจะต้องถูกเปิดเผยออก แต่ใครจะเป็นคนพูดขึ้น? นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้มีอายุ16ปีขึ้น เนื่องจากมีเนื้อหาบางช่วงไม่เหมาะสมกับเยาวชนที่อายุต่...