Complicated Heart (COMPLETED)

Chapter 10 : Flashbacks

"MUFFIN!! Day dreaming ba?"-Thea.

AKO: Sorry, muffin. Bakit?

THEA: Let's go daw sa house ni Jai. Magpapa-kain daw siya.

AKO: Ah... oh sige.

Pupunta? Wish me luck then.

THEA: Teka, muffin.... B-bakit basa yang mata mo?

AKO: H-Huh??

Bigla nalang akong niyakap ni muffin... at napaiyak talaga ako. good thing at wala na gaanong tao.

THEA: just forget about him okay? tama na ha. Tama na.

AKO: H-Hindi ko kasi kaya..... *sob*

VAN: S-Sis?? Why?? siya na naman ba??

Hinug nila akong dalawa.... Grabe lang.... bakit ba kasi iniisip ko na naman siya....

Napatingin ako kay Nash at Rence, nakatitig sila sakin tapos tumayo. Hinug muna ako ni Nash tapos si Rence naman. mas matagal nga lang yung iyak ko kay Rence kasi ayaw ako bitawan. Hinilig pa niya ko sa dibdib niya kaya di ako makatakas... tapos, tinatap niya yung ulo ko. parang kuya talaga...

Umuwi ako saglit sa bahay at nagpalit ng damit. Buti nalang pinayagan ako ni mommy. Wew! Hindi ko na muna iisipin ang past.

Ganito kasi ang nangyari noon..........

(This scene is dedicated to J & J)

*FLASHBACKS*

I was 1st year highschool back then...................

"Mahal naman eh.. Ang kulit mo naman eh. delikado na kapag gabi."-Jake.

"please, mahal... saglit lang talaga... gusto ko lang manood sa gym."

"maglalakad lang tayo, mahal? Hindi ko kasi nahiram yung motor kay kuya eh."

"Okay lang, mahal. Please, tara na. may artista pa naman dun!"

"Oo na. pasalamat ka, malakas ka sakin."

Tapos, naglakad nga kami... alam niyo naman sa probinsya, maaga matulog ang mga tao kaya ang tahimik sa paligid.

"mahal, kinakabahan ako... parang may sumusunod."

"Ssshhh.... Everything's gonna be okay. trust me."

"O-Okay..."

Patuloy lang kami sa paglalakad.... Then, napadaan kami dun sa lumang factory. Nagtago muna kami dahil may sumusunod talaga... tapos, ang tanga ko kasi inatake ako ng hika ko... hindi ako makahinga!

"M-Mahal....h-hindi a-ako m-makahinga!"

"Shhh... wag kang maingay... dala mo ba yung nebulizer mo?"

"O-Oo.... P-Pano na tayo?? N-natatakot ako..."

"gagawa tayo ng paraan ah.... Teka lang..."

Tumayo siya ..

"S-San k-ka p-pupunta?! D-Delikado!"

"Shhh... okay lang ako... wag kang aalis hangga't wala ako ha... tandaan mo ito, mahal kita ha, sobra....I love you, mahal."

Kiniss niya ko sa forehead tapos umalis na.... kinakabahan talaga ako.... umiiyak na nga ako noon eh.... tapos, may mga narinig akong kalabog.... Tapos, parang may sumisigaw.... Hirap nadin ako noon kasi hindi talaga ako makahinga ng maayos...

Then, may narinig akong patrol ata yun... may wang wang eh... nagtakbuhan naman yung mga sumusunod samin... tumayo na ko noon tapos hinanap ko si Jake... tinulungan natin ako nung patrol... pinagalitan pa ko kasi gabi na daw tapos gumagala pa kami....

Then, nagulat nalang ako ng makita ko si Jake... nakahiga siya habang dumudugo yung tagiliran niya.... umiyak na talaga ako noon.....

Sinugod agad siya sa ospital.....

"M-Mama, w-wala pong kasalanan si Khaine ha.... W-wag niyo siyang sisisihin...m-magagalit ako... m-mahal na m-mahal ko po kayo....J-Jahrel, I love you...."

That was the last statement na narinig ko. inilayo na siya sakin. dinala siya sa ibang bansa para maipagamot kasi hindi kaya ng doctor ditto na gamutin yung bone fracture niya saka yung ugat daw niya kasi nadali nung saksak. Wala na kong balita. Ang sabi nila, wala na daw siya.

Sinisi talaga ako ng lahat noon.... Ramdam ko din ang galit ng lahat.... Umiiwas na samin ang parents niya... hindi na ko kinakausap.... Alam ko naman kasing kasalanan ko ang lahat. Hanggang sa, nag-migrate na talaga sila sa ibang bansa.