Hunted by Angels (voltooid)

~17~

Ik zag alles, niet alleen de planten en de dieren, maar ook de wind die door de boomtoppen woei en het water dat nog steeds aan sommige grassprieten kleefde. Ook zag ik de stralen van de zon die de openplek in helder licht baadde en elke zandkorrel van de donkere aarde waar ik op zat. Alle elementen hadden een eigen kleur. Ademloos keek ik toe hoe het blauw van het water zich over het gras verspreid had en in de donkere, bijna zwarte kleur van de aarde kroop, hoe het paars van de wind kronkelde en danste over de openplek en hoe het rood van de zon de aarde opwarmde.

Mijn mond was open van verbazing en ergens in mijn achterhoofd registreerde ik de stemmen van Aiden en Luca die mijn naam riepen. Ik stond voorzichtig op en draaide met gesloten ogen een rondje. De vele kleuren zagen er prachtig uit en vormden een hele nieuwe wereld.

Als vanzelf stak ik mijn armen uit naar de energieën. De paarse kleur van de wind begon fel te bewegen toen ik mijn handen ernaar strekten. Ik draaide een rondje met gestrekte armen en een uitgelaten lach klonk over de openplek.

De wind draaide met mijn armen mee, ik kon de wind besturen. Wild zwaaiend met mijn armen zette ik stappen richting Aiden en Luca. De wind woei wild langs me heen en liet mijn haar mee deinen. Ik voelde me krachtig.

Ik richtte mijn armen op de blauwe kleuren van het water en begon ze ook te bewegen. Langzaam kwamen de kleine, blauwe bolletjes samen en vormden een groter geheel. Ademloos keek ik toe hoe de blauwe massa mijn handen volgde. Ik tilde mijn armen op en trok daarmee het water van de grond, de lucht in. Een duivelsplan kwam in me op.

Ik hief de waterbol boven mijn hoofd en liet hem richting Aiden en Luca zweven. Voordat ze doorhadden wat ik van plan was, had ik mijn armen al met een ruk naar beneden gehaald en spatte de waterbol uiteen op hun hoofden. De gele en oranje kleuren die door hun lichaam golfden waren nu ook bedenkt met blauwe bolletjes. Het zag er magisch uit.

Mijn schaterlach klonk over de openplek toen ik het gevloek van Luca en het gebrom van Aiden hoorde. Met mijn lach vertrok mijn concentratie en de kleuren loste op in het niets. Ik deed mijn ogen open en keek de twee natte jongens tevreden aan.

Luca was de eerste die reageerde. Hij sprong overeind en holde naar me toe. Met zijn handen pakte hij mijn schouder beet en begon me wild heen en weer te schudden. "Oh my god, je hebt het gewoon gedaan! Je hebt gewoon de krachtigste kracht der krachten ontdekt! En ik was erbij!" riep hij vrolijk. Lachend haalde ik zijn handen van mijn schouders. Het enige wat ik kon doen was glimlachen. Ik voelde me licht en vooral heel blij.

Aiden was ondertussen ook opgestaan en kwam met zijn handen in zijn zakken naar ons toe gelopen. Hij schonk me een glimlach en zei: "Ik ben onder de indruk, Olivia. Ik had niet gedacht dat het je zou lukken." Ik gaf hem een stomp tegen zijn schouder. "Ik vat dat wel op als een compliment," reageerde ik met een knipoog.

Ik ging weer op het gras zitten en liet me achterover vallen. "Dit betekent wel dat we meer gaan oefenen," zei Aiden terwijl hij naast me kwam zitten en me schuin aankeek. Ik haalde mijn schouder op en sloot mijn ogen. "Maakt niet uit, dit was echt heel leuk om te doen," zuchtte ik blij terwijl ik mijn ogen sloot en de zon mijn huid liet verwarmen. "Olivia, het is nog niet voorbij. Ik wil graag weten hoe je het allemaal deed," kwam Aidens stem van naast me.

Ik zuchtte weer en deed mijn ogen open. Met een vermoeide kreun kwam ik overeind. Luca was ondertussen ook gaan zitten en zat met een nieuwsgierige blik naar me te kijken.

"Ik weet niet precies hoe ik het deed, maar ik werd heel boos omdat het niet lukte en toen ineens veranderde alles om me heen. Ik zag nog wel de energieën van alle planten en dieren, maar er waren meer kleuren bijgekomen. Ik zag nu ook de energieën van de aarde, lucht, water en zon. Toen ik mijn handen uitstak en me concentreerde op één energie, volgde het element mijn handen," vertelde ik. Ik keek gefascineerd naar mijn handen. "Het voelde magisch," fluisterde ik er zacht achteraan.